در مجموع، درون گرایی و برون گرایی هر دو ویژگی‌های شخصیتی هستند. هر دو می‌توانند در عرصه کسب و کار، ابرقدرت یا مانع شما باشند.

آنچه بسیاری از نظریه‌پردازان مشارکت‌گرا درک نمی‌کنند، ماهیت شادی برای کارکنان است. کارکنان، شادی و رضایت شغلی را در انجام کاری مهم و معنادار برای جامعه و جهان می‌جویند.

وقتی شما رهبر یک کسب و کار باشید، زمان برای شما تبدیل به یکی از ارزشمندترین منابع‌تان خواهد شد. گروه‌های مختلف ذی‌نفعان، چشم به تصمیمات شما و شیوه راهبری شرکت در بازه‌های زمانی مشخص دارند. اگر نتوانید زمان و انرژی خود را به شیوه‌هایی هوشیارانه مدیریت کنید، به زودی برنامه کاری شما پر از تماس‌های تلفنی و قرار ملاقات‌های بی پایان خواهد شد.

روند اشتغال در یک خط یکنواخت حرکت کرده، اما همزمان، میزان رشد اقتصادی نوسان داشته است.

هنگامی که زندگی درونی موجودات مختلف برای ما ناشناخته است، تنها وسیله‌ای که می‌توانیم با استفاده از آن اقدام به سنجش و اندازه گیری هوش آن موجودات کنیم، رفتار آن هاست. پس ما می‌توانیم با اجرای «بازی تقلید» به این نتیجه برسیم که اگر یک ماشین بتواند آن قدر کارآمد عمل کند که مشاهده گران نتوانند رفتار آن ماشین را از رفتار انسان تشخیص دهند، آنگاه می‌توان به آن ماشین لقب باهوش داد.

بسیاری از کسب‌و‌کار‌ها از این اصل عملیاتی اساسی غافل شده اند. آن‌ها با مقوله بازخورد مشتری، مثل یک «شر ضروری» برخورد می‌کنند که باید انجام شود، اما با کمترین هزینه ممکن و بدون هیچ‌گونه سختی یا دردسر. شرکت‌های کوچک‌تر که برای یافتن منابع تحت فشارند، ممکن است تلاش چندانی برای دریافت بازخورد از مشتری نکنند. مدیران شرکت‌های کوچک و متوسط معمولا تصور می‌کنند که یک مکانیزم دریافت بازخورد درست و حسابی، برای شرکت آن‌ها یک چیز لوکس و غیرضروری است که باید صبر کنند تا وقتی گسترش یافتند، بعد فکری به حالش کنند.

شاید برای شما هم پیش آمده باشد که در مصاحبه شغلی، این سوال را بشنوید: «بزرگ‌ترین نقطه ضعف شما چیست؟» بعضی کارجو‌ها از شنیدن این سوال تعجب می‌کنند و بعضی دستپاچه می‌شوند. علتش هم این است که تصور همه ما این است که مصاحبه باید حول محور توانمندی‌ها و مهارت‌های کارجو باشد، نه نقطه ضعف هایش. اما گاهی مسوول مصاحبه تصمیم می‌گیرد مسیر مصاحبه را عوض کند و شما باید برای شنیدن این سوال، آماده باشید و نترسید. صحبت از نقطه ضعف‌ها قرار نیست ذهنیت مسوول مصاحبه را نسبت به شما تغییر دهد. به هر حال، همه ما کاستی‌هایی داریم. فقط باید بدانیم چطور درباره شان صحبت کنیم.

دولت چین به خاطر آنچه «تبخیر اعتماد کارآفرینان چینی» عنوان می‌شود، اخیرا یک دستورالعمل ۳۱ماده‌ای برای جلب (بازگشت) بخش‌خصوصی به اقتصاد، ابلاغ کرد. اما مدیران شرکت‌ها و کسب‌وکار‌های بزرگ چین در واکنش به این اقدام مقامات پکن، شرط «احیای چشم‌انداز روشن سرمایه‌گذاری» را اتفاقاتی فراتر از کاغذ از سوی دولت عنوان می‌کنند. آن‌ها برای در امان ماندن از تهدیدات دولتی، بدون ذکر نام، با «نیویورک‌تایمز» گفتگو و دلیل مشترک «حال بد مردم» و «کارآفرینان» را اعلام کردند.

مدل خصوصی شرکت‌ها به آن‌ها اجازه کنترل بیشتر روی سرنوشت و وضعیت خود را می‌دهد و بسیاری از شرکت‌ها از نظر زیر رادار بودن، کاملا خصوصی هستند. اما اختیار عمل به بهای از دست رفتن منابع مالی به دست می‌آید. شرکت‌های خصوصی تنها بر اساس دارایی‌های مالکان خود یا آنچه می‌توانند از دیگران قرض بگیرند، بنا می‌شوند.

اولین سال حضورتان در محیط کار جدید است و به همین سرعت خیلی چیز‌ها آموخته اید؛ چیز‌هایی همچون روتین صبح، نحوه ارتباط برقرار کردن با تیمتان و بهترین وقت برای ناهار. اما هنوز خیلی چیز‌ها مانده که باید از آن‌ها سر دربیاورید. چیز‌هایی همچون پیدا کردن افرادی که بتوانید به آن‌ها اعتماد کنید، با آن‌ها حرف بزنید و بفهمید که چطور باید چیز‌های موردنیازتان را درخواست کنید؛ و یک چیز بسیار مهم دیگر که ممکن است به آن فکر نکرده باشید: چگونه حد و مرز درستی برای خودتان تعیین کنید.

من سال‌ها، درست از زمان فارغ التحصیلی از دانشگاه در حوزه معماری کار می‌کردم، اما علاقه‌ای به آن نداشتم. حدود یک سال پیش، پس از بررسی‌های بسیار تصمیم گرفتم مسیر حرفه ای‌ام را کلا تغییر دهم. سه ماه پیش، بالاخره تصمیمم را عملی کردم و از شغلم استعفا دادم و حالا به دنبال کار در حوزه فروش هستم. طبیعتا باید رزومه ام را به روزرسانی کنم و مهارت‌های دیگری را در آن بگنجانم. اما نمی‌دانم چه بنویسم. سابقه کار در فروش را ندارم، اما مهارت‌هایی دارم که فکر می‌کنم در این حوزه به کار می‌آیند. مثلا آدم صبوری هستم و می‌توانم حتی عصبانی‌ترین آدم‌ها و شدیدترین تنش‌ها را مدیریت کنم. آیا باید این‌ها را در رزومه بنویسم؟ آیا اصلا این مهارت‌ها که یک جور‌هایی در ذات من هستند، برای کارفرما‌ها اهمیت دارند؟

یکی از باور‌های غلط نسبت به خرده یادگیری این است که درست کردن و نگهداری محتوا برای آن آسان است. متأسفانه این درست نیست. این کار نیازمند منابع و سرمایه زمانی زیادی از سمت کارفرماست. ممکن است از دل دوره‌ها و محتوای آموزشی گذشته، مفادی قابل استخراج باشد، اما صرف این مواد و محتوا و تقسیم آن به بخش‌های کوچک کافی نیست.

بروس اف بیرد (BRUCE F. Baird) پیش از پایان عمر کوتاه و ثمربخش خود، در کلاس‌هایش به دانشجویان MBA مدرسه کسب‌وکار یوتا، شیوه ارزش‌گذاری توصیه‌های متخصصان را آموخت.

محیط کار انسان‌محور، محیطی است که کارکنانش را انسان‌هایی با زندگی پیچیده و چندوجهی می‌بیند، نه صرفا دندانه‌های چرخ‌دنده یک ماشین پول‌ساز.

یکی از وظایف کلیدی رهبر سازمان، پاسخ به این سوال است که چرا دیگران باید به دیدگاه ما اهمیت دهند. ما باید به کارکنان خود نشان دهیم که چرا آن‌ها باید با کمال میل استعدادها، خلاقیت، آگاهی و تجربیات خود را به هدف مشترکی که ما داریم، پیوند بزنند.

مدیران منابع انسانی، برای رسیدن به نتایج بهتر، باید رویکردی استراتژیک داشته باشند تا کل چرخه عمر کارکنان خود را مدیریت کنند. منابع انسانی با شناخت هر مرحله از سفر کارکنان در سازمان، جمع آوری بازخورد و سنجش شاخص‌های کلیدی عملکرد (KPIs)، می‌تواند استراتژی‌های موثری را برای حفظ کارکنان توسعه دهد تا کارکنان متعهدتر و وفادارتری داشته باشد.

از زمانی که ایلان ماسک سکان توییتر را به‌دست گرفته، این پلتفرم دستخوش تحولات بسیاری بوده است. اما این تغییرات که هدفش تبدیل شبکه‌ای که روزگاری مختص روزمره‌نویسی بوده به یک ابر‌اپلیکیشن است (که ماسک سال‌ها رویایش را در سر پرورانده)، همواره با استقبال گرم کاربرانش مواجه نشده است.

نقشه‌یابی انتخاب تمرینی بر پایه علم انتخاب است که به شما کمک می‌کند هرچقدر که قوه تخیل‌تان اجازه می‌دهد راه‌حل‌های ممکن تولید کنید.

اینستاگرام حداقل از ۶۵۳ هزار فروشگاه ایرانی میزبانی می‌کند و تعداد فروشگاه‌های اینستاگرامی ترکیه ۲۰ درصد کمتر است. پارسال صفحات پرمخاطب و اینفلوئنسرها، تنها از محل تبلیغات در اینستاگرام، بیش از هزار و ۶۰۰ میلیارد تومان درآمد کسب کردند

آمار‌های سایت یکتانت نشان می‌دهد هر کاربر ایرانی اینترنت به‌طور متوسط روزی ۳۵ تبلیغ تماشا می‌کند و تقریبا شاهد اجرای ۳۳۰ کمپین تبلیغاتی در هر روز هستیم