تندترین حرفها را بر زبان بیاوررید و نهراسید از هیچ چیز حتی برملا شدن موضوع. چنین نسخهای مجرب است، چون هم مستمع بر سر ذوق میآورد و هم شما بر هر آنچه میخواهید دست یافتهاید. از این دست همایشها که جمعی گعده کردند و در آن بدون توجه به حداقلهای اخلاقی و کارشناسی و بدون حضور صاحبان این صنعت سخنپراکنی کردهاند، در مراسم نمادین معاینه فنی سرویس مدارس است.
به اظهارات برخی سخنرانان این همایش عنایت بفرمایید:
دوباره گویندگان این جملات را به بازخوانی فرمایشاتشان دعوت میکنیم آیا در بازخوانی اظهارات خود به میزان تقوایی که در بیان جملات بالا به خرج دادهاند، آگاهند. ساده است به شیوه همان بزرگواران بر اظهاراتشان نقد وارد کنیم اما برای اینکه نسبت برخی از این اظهارات با واقعیت سنجیده شود توضیحاتی را ذیلا ارایه میکنیم.
1-برای نمونه جناب آقای سید علی رضوی مدیرعامل ستادهای مرکزی معاینه فنی شهر تهران فرمودهاند: «متاسفانه شاهد روزافزون سرطان در کودکان و بالارفتن آمار سکته قلبی هستیم که در صورتی که آلایندگی خودروها مورد سنجش قرار گیرد این چنین آماری را نخواهیم داشت».
از این جمله چنین مستفاد میشود که الایندگی تنها صفت خودرو است. حال آلایندگی قطع به یقین صفت خود سوخت نیز هست. برای خودروها استانداردهای رسمی تعریف شده که بر اساس آن شرکتهای خودروسازی موظف به تولید هستند، بیشک چنین استانداردی به واسطه نوع این صنعت در اختیار همگان هست، اما آیا هیچگاه بزرگوارانی که هنر استدلال به خرج میدهند و الفاظ سخن را آذینبندی میکنند به این نکته اهتمام داشتند که تا چه میزان آلایندگی به خود سوخت باز میگردد؟آنهم سوخت تولیدی در داخل با شرایط خاص؟
ایشان ادامه دادهاند که «خودروی استاندارد سرویس مدارس وجود ندارد. 30 آیتم برای سرویس مدارس تعریف شده که سرویس های فعلی هیچکدام از آنها را ندارند» این هم از آن حرفهای کلی است آقای رضوی استانداردهای خود را برنشمرده اند تا ما بدانیم که ایشان کدام استاندارد را تعریف کرده اند که در هیچ یک از خودروهای داخلی در آن چارچوب نمی گنجند.بالاخره اگر این تعداد آیتم در ارتباط با استانداردهای مربوط به یک خودرو تعریف شده باشد از سر اتفاق هم که باشد با یکی از خودروهای موجود و ویژگیهای آن تطابق مییابد مگر اینکه اصلا این موضوع در ارتباط با خودرو نباشد.
2 - این اظهارات آقای محمد احمدی بافنده مدیرعامل سازمان تاکسیرانی شهر تهران را مرور بفرمایید: «متاسفانه ما هنوز صنعت خودرو را نمی شناسیم و یا شناختی از تولید خودروی استاندارد نداریم و همچنان خودروهای ما متعلق به هزاره گذشته است» .»
آقای مدیرعامل دم خروس آرزوهایتان از گفتههای گذشته و فعل شما آشکار است شما خودروهای داخلی را نمیخواهید و به دنبال واردات میدوید، و به دنبال آن هستید که پیش از این نیز گفتهاید مابقی رطب و یابس بافتن است. اینکه خودروهای ما متعلق به هزاره گذشته است از آن حرفهایی است بررسی نیاز ندارد بلکه داوری را بر عهده مخاطبان بگذاریم که با کدام منطق خودروها در هزارهها ارزیابی میشدند که در سخن ایشان چنین مقایسه شدهاند. از این جنس است که فرمودند «در حالی که اعلام می شود به دلیل بی دقتی رانندگان حوادث جاده ای شکل می گیرد به طور قاطع می گویم به دلیل بی دقتی خودروسازان است که این مشکلات ایجاد می شود چرا هنوز خودروهای ما مجهز به ترمز ای بی اس نیستند. متاسفانه خودروسازان ما ارزشی برای جان آدم هایی که سوار تولیداتشان می شوند نیستند»
از دغدغه خاطرشان برای جان آدمیزاد قدردانیم اما در حسن ظنشان تردید داریم. آیا فراموش کردهاند که تا چه میزان حوادث رانندگی ناشی از مشکلات جادهای و عوامل انسانی است؟ نکتهای که همواره و در هر حادثهای یادآوری میشود و اتفاقا دریافت این واقعیت نیاز به هوش ویژهای ندارد مگر اینکه قصد وغرضی ویژه در کار باشد.
3- از قضا آقای طلایی نیز تیرخلاص را به صنعت خودرو کشور زدند.ایشان چنین فرمودند: «این کارخانه ها (صنایع خودروسازی کشور) خدمات مرگ ارائه می دهند .... متاسفانه ما خودروی با کیفیت برای سرویس مدارس نداریم... ما به جای اینکه هر ساله یک مراسم تشریفاتی برای معاینه فنی سرویس مدارس بگذاریم بهتر است یک خودرو تا پایان سال مناسب سرویس مدارس طراحی کنیم»
متاسفانه باید بگویم که این سخن آقای طلایی، بیشتر رنگ و بوی انتخاباتی دارد تا واقعیت.
در بیان مظلومیت صنعت خودرو کشور به یک چند کوتاه بسنده می کنم و داوری را به مخاطبان وامی گذارم.
صنعت خودرو سازي، 300 هزار شغل به صورت مستقيم و 700 هزار شغل به صورت غيرمستقيم دارد و با 42 هزار ميليارد تومان، به عنوان دومين صنعت فعال كشور شتاخته می شود و سالانه سه هزار ميليارد تومان بهره به بانك ها مي دهد!
سهم دارايي خودروسازان، 1500 ميليارد تومان و سهم تامين اجتماعي آنها نيز معادل همين رقم است. بنابراين، اگر اين صنعت بخوابد، همه دچار مشكل مي شوند.
آیا آقایان دغدغه دلسوزی برای مردم و صنایع داخلی را دارند،آنهم در سال تولید ملی, حمایت از کار و سرمایه ایرانی و درحالی که مقام معظم رهبری در بازدید از صنایع خورو سازی کشور بر حمایت از این صنعت تاکید کرده اند؟
با احترام
سروش رضایی
مثل همیشه خودوری چینی به درد ما میخوره و جایگزین میشه, ما هم پیشترفت می کنیم و آمار معتادین و اراذل و اوباشمون زیاد میشه و ....