bato-adv
کد خبر: ۱۶۰۱۳۵

کیمیایی: این سینما، سینمای ما نیست

مسعود کیمیایی در مراسم بزرگداشت‌اش گفت: پاهایمان درد می‌کند، چشم‌هایمان کم‌سو شده است اما هنوز همه چیز خوب است، هنوز هم می‌شود ایستاد. تمام زندگی، این سرزمین، این شهر و کوچه‌ها، مردم را، شما را عاشقانه دوست دارم.
تاریخ انتشار: ۱۶:۰۴ - ۰۱ شهريور ۱۳۹۲
مسعود کیمیایی در مراسم بزرگداشت‌اش گفت: پاهایمان درد می‌کند، چشم‌هایمان کم‌سو شده است اما هنوز همه چیز خوب است، هنوز هم می‌شود ایستاد. تمام زندگی، این سرزمین، این شهر و کوچه‌ها، مردم را، شما را عاشقانه دوست دارم.

به گزارش ایسنا، بزرگداشت مسعود کیمیایی با سخنرانی احسان آقایی، منوچهر اسماعیلی، جواد طوسی، محمدرضا فروتن، پری زنگنه، علیرضا زرین‌دست و بهروز افخمی همراه شد.

کارگردان فیلم «قیصر» در مراسمی که با هدف بزرگداشت او شامگاه پنجشنبه، 31 مرداد در سالن سینما تک موزه هنرهای معاصر برگزار شد، گفت: متاسفانه حس بدی دارم هنگامی که می‌بینم سینمای دهه‌ی 80 در حال نابودی است. این سینمایی که با آهن و دکمه است سینمای من نیست، سینمای بسیاری از ما نیست؛ البته شاید سینمای عده‌ای هم باشد و اتفاق دوباره‌ای سینما را راه‌اندازی کند. «یکه سوار» را ساختم که فروش نکرد و آنهایی که قرار بود فیلم را ببینند نبودند. از عده‌ای دور هستیم، از بهروز وثوقی، منفردزاده، نعمت حقیقی عزیز که در خاک است.

کیمیایی با اشاره به فیلم جدیدش «متروپل» که در حال فیلمبرداری است، گفت: در فیلم «متروپل» سعی می‌کنم اتفاقی که در درونم وجود دارد را منتقل کنم. روزگار سختی است، روزگار فیلمسازی، سینما و موسیقی نیست. ما تمام تلاشمان را می‌کنیم که باشد، به هر جهت گلوی گرفته هم می‌تواند آواز بخواند.

در هر فیلم کیمیایی نوعی تیپ اجتماعی وجود دارد
احسان آقایی، مدیر موزه هنرهای معاصر نیز در این نشست گفت: مسعود کیمیایی در فیلم‌هایش به جامعه نگاه می‌کند. در فیلم‌های او به نوعی ریخت شناسی دست پیدا می‌کنیم که ناخودآگاه نیست. در هر فیلم کیمیایی نوعی تیپ اجتماعی وجود دارد که به صورت نقادانه و جامعه‌شناسانه بررسی می‌شود. شخصی می‌گفت، اگر مهدی اخوان ثالث فقط به سرودن شعر «زمستان» اکتفا می‌کرد و شعر دیگری نمی‌سرود مشخص بود که شاعر بزرگی است، این جمله درباره مسعود کیمیایی نیز صدق می‌کند و اگر بعد از «قیصر» و «گوزن‌ها» هیچ فیلمی نمی‌ساخت باز هم بیانگر آن بود که فیلم‌ساز بزرگی است.

کیمیایی سینما و دوبله ایران را به راه راست هدایت کرد
در بخش دیگر این نشست منوچهر اسماعیلی درباره مسعود کیمیایی گفت: در مجلسی که مملو از بزرگان است سخن گفتن سخت است، این سختی را به جان می‌خرم تا به مسعود کیمیایی ادای سپاس کنم.

این هنرمند عرصه دوبله افزود: مسعود کیمیایی یکی از سه هنرمندی است که سینما و دوبله‌ی ایران را به راه راست هدایت کرده است. ناصر تقوایی، زنده یاد علی حاتمی و همیشه جاوید مسعود کیمیایی.

او افزود: کیمیایی با فیلم «قیصر» حرف زدن را به ما آموخت. پرسوناژ را از دل مردم و کارکتر را از حیاط خانه انتخاب می‌کند. کلام او معمول اما مایه‌دار و چرب است، کلام‌های بی‌تربیت از صدقه سر کیمیایی باتربیت شد. مسعود جان سعادت همراهت و کیمیای وجودت پایدار باشد.

در ادامه برنامه با پخش تصاویری از بابک بیات، نعمت حقیقی، مهردادفخیمی، روبیک منصوری، مرتضی ممیز، عباس شباویز، روح‌اله امامی و بسیاری از هنرمندان دیگر یاد شد.

چاره‌ای جز خوش‌بینی نداریم
جواد طوسی نیز از مسعود کیمیایی به عنوان یکی از نمونه‌ترین فیلمسازان ایران یاد کرد و گفت: نگاه ناگسسته‌ی او به ذات سینمای ایران موجب شده تا یکی از نمونه‌ترین فیلمسازان ایران باشد.

او ادامه داد: زمانی که کیمیایی وارد عرصه حرفه‌ای فیلمسازی شد، اصولی از نوع مخاطب‌شناسی که در شکل درست و قاعده‌مند سینما جا دارد، پایه‌ریزی کرد؛ تا آنجا که حافظه من یاری می‌کند هیچکدام از فیلم‌های کیمیایی در بخش خصوصی ساخته نشد به جز دو فیلم کوتاه که به سفارش کانون فکری و پرورشی کودک و نوجوان ساخته شده‌ است و این موضوع بیانگر آن است که نشانه‌ها و تعاریف اصلی سینما برای او اهمیت دارد و نقطه مقابل او مخاطب هستند.

این منتقد بیان کرد: اگر اوج رونق کیمیایی را مرور کنیم، فکر می‌کنم تنها فیلمسازی است که جلوتر از بازیگران فیلم، نام خودش مخاطب جذب کرده‌ است. چند جلسه‌ای که در پشت صحنه فیلم اخیر او حاضر شدم با توجه به وضعیت جسمانی او می‌بینم که کیمیایی هنوز با سینما نفس می‌کشد. در شرایطی که لوکیشن لاله‌زار به تبعید ناخواسته کشیده شده است، کیمیایی جلوتر از مدیران و سیاستگذاران فرهنگی، تیغه‌ی سینما متروپل را برمی‌دارد و چراغ آن را روشن می‌کند. یاد یکی از جمله های فیلم «دندان مار» می‌افتم که زنده یاد جلال مقدم در آن می‌گفت، یک زن آمد و چراغ این خانه را روشن کرد و اینجا یک مرد مثل مسعود کیمیایی آمد و درِ سینما متروپل را که یکی از نشانه‌های اصلی دوران اوج هویت‌مندی لاله زار بود، دوباره باز کرد و فضا و بستری را برای ما فراهم کرد تا باردیگر یک فیلم وسترن را ببینیم.

طوسی تصریح کرد: جلودار بودن برای حیات مستمر سینما به آسانی به دست نیامده است و بسیار با ارزش است. در شرایطی که هم‌عرض کانون سینما، مردم‌شناسی که به مخاطب بهتر زندگی کردن و آدم بودن را با زبان تصویر توصیه می‌کند وجود دارد، اگر بپذیریم که عکس‌نویسی و میزانسن دو شاخصه اصلی سینمای مسعود کیمیایی هستند همواره در آثارش این عکس‌نویس را اجرا کرده که در آلبوم ذهن‌نویسی من و شما به یادگار می‌ماند.

وی اظهار کرد: در حالی که در این سالن ما مراسم بزرگداشت مسعود کیمیایی را به جای می‌آوریم، عده‌ای از اهالی سینما در برابر وزیر ارشاد دولت تدبیر و امید قرار گرفته‌اند و ما چاره‌ای جز خوش‌بینی تاریخی بعدی نداریم تا فضای فرهنگی کشور آنقدر رونق پیدا کند تا امثال مسعود کیمیایی و هم نسلان او در کنار نسل‌های بعدی بتوانند فضای امنی را در کانون سینما برای نفس کشیدن تجربه کنند. امیدوارم مسعود کیمیایی آنقدر انرژی داشته باشد که عکس نویسی را در شکل ایده‌آل خودش در ذهن من و شما ثبت کند.

در ادامه مراسم بزرگداشت مسعود کیمیایی رضا یزدانی دو قطعه‌ی «حکم» و «کوچه ملی» را اجرا کرد.

موفقیت در سینمای کیمیایی نتیجه زندگی کردن است
محمدرضا فروتن به عنوان بازیگر نسل جوان فیلم‌های کیمیایی که در این مراسم حضور داشت، به روی صحنه آمد و گفت: چه بزرگداشتی برای کیمیایی؟ واقعاً چه بزرگداشتی؟ مدت زمانی است که می‌دانیم انسان بزرگی را در سینما داشته و داریم. اینکه چرا عاشقانه فیلم‌های او را دوست داریم یا چرا خوشمان نمی‌آید به گذشته و تجربه زندگی ما برمی‌گردد، به بخش اصیلی که در درون ما می‌گذارد و نمی‌توان آن را انکار کرد.

این بازیگر ادامه داد: موفقیت در سینمای کیمیایی نتیجه زندگی کردن است، قوانین او رعایت قوانین آزاد است نه اینکه به نظر ما این قوانین حتماً ثابت و درست است بلکه ما نیز باید قوانین خودمان را به دنیا بیاوریم؛ قوانینی که ما را به سوی رهایی، آزادی و سعادت می‌برد. در سینمای کیمیایی اهداف دیگران برای ما مهم است که شکل آن رفاقت و آدم بودن می‌شود.

فروتن افزود: سینمای کیمیایی را برای آنکه به دنبال نتیجه بوده است و دلیل و توجیه نیاورده است، دوست دارم؛ دلایلی که از قضا ظاهراً هم منطقی است. سینمای کیمیایی را دوست دارم زیرا عنوان‌هایی را که برای ما مطرح است حذف نمی‌کند. امیدوارم اگر ما مهارت کافی برای اجرای این مفاهیم نداریم زیر آن نزنیم. آقای کیمیایی سینمای شما و خودتان را دوست دارم چون در هردوی آن زندگی را می‌بینم.

نمی‌دانم من شهرتم را از گوزن‌ها گرفته‌ام یا گوزن‌ها از «گنجشک اشی مشی»
پری زنگنه، خواننده «گنجشک اشی‌مشی» در تیتراژ فیلم «گوزن‌ها»، گفت: این آهنگ، لوگویی برای من شده است تا هر کجای دنیا که می‌روم صحبت از این ترانه شود. نمی‌دانم من شهرتم را از گوزن‌ها گرفته‌ام یا گوزن‌ها از «گنجشک اشی مشی»؟ به هرحال گنجشک هر جا که می‌رود آواز خوشی را با خود به همه جا می‌برد. امیدوارم کیمیایی هرجا که هست پایدار باشد.

علیرضا زرین دست، فیلمبردار پیشکسوت سینما نیز یک سطر شعر برگرفته از کتاب «زخم عقل» از مجموعه اشعار مسعود کیمیایی را خواند.

بهروز افخمی نیز به خواندن قسمت‌هایی از کتابی با عنوان «ساختن فیلم‌های ماندگار» که شامل گفت‌وگوی او با مرجان شیرمحمدی درباره سینما است پرداخت. 40 صفحه از این کتاب به مسعود کیمیایی و فیلم‌های او می‌پردازد.

همچنین جواد طوسی، پیام گلچهره سجادیه را که نتوانسته بود در این مراسم شرکت کند برای حاضران خواند.

در انتهای این نشست کتاب «نگارگری دلیران» از سوی مدیرعامل موزه هنرهای معاصر، «قلم سناتور اختصاصی» از سوی مدیرعامل موسسه فیلمسازی موج نو نگاه و «قلم گلستان» از سوی انجمن خانه قلم که مزین به تصویر مسعود کیمیایی بود، به او هدیه شد.

از جمله هنرمندان حاضر در این نشست حسن فتحی، عباس گنجوی، رضا ناجی، جمشید ارجمند، بیژن امکانیان و سعید پیردوست بودند که نتوانستند سخنرانی کنند.

هفته فیلم مسعود کیمیایی با همکاری سینما «تک» موزه هنرهای معاصر و موسسه «فیلمسازی موج نو پگاه» از 26 تا 31 مرداد ماه همراه با نقد و بررسی فیلم‌های «قیصر»، «گوزن ها»، «سرب»، «اعتراض» و «جرم» برگزار شد.
برچسب ها: کیمیایی سینما
مجله خواندنی ها
مجله فرارو
هم اکنون دیگران میخوانند