بر بال شكسته هما

چند سالی است كه آثار زخم، خستگی و فرسودگی بر پیكر نحیفش نمایان است و بار تحریم‌های ناجوانمردانه سوار بر ساختار بیمار آن، بر شانه های خمیده اش سنگینی می كند.

این روزها پر گشودن برایش سخت و دردناك است اما به همت غیرت و صلابت مردان و زنان غیورش هر چند به كندی اما همچنان در حركت است.

از 5 اسفند 1340 كه شركت هواپیمایی ملی ایران بر عرصه پهناور آسمان بال گشود تا به امروز فراز و فرودهای زیادی را پشت سر گذارده است و با مشكلات و نارسائی های متعددی دست به گریبان بوده.

هما همواره تمامی ناملایمات را به قیمت حفظ آرامش خاطر مسافران و مشتریانش به جان خریده و هرگز دم بر نیاورده است.

پس از پیروزی انقلاب شكوهمنداسلامی، هما همواره مورد تحریم های ناجوانمردانه شركت‌های سازنده هواپیما بود طی این مدت هما تنها به همت ایثار و فداكاری متخصصین داخلی و كاركنان فرهیخته خود و در سایه توجه به سه مقوله بردباری، ایمنی و تلاش خستگی ناپذیر یك به یك بر مشكلات پیش رو غلبه كرد و به عنوان ناوگان ملی حامل پرچم مقدس نظام جمهوری اسلامی ایران به وظیفه مهم و اساسی خود عمل نمود.

طی چند سال گذشته با افزایش فشارهای بین المللی و اعمال تحریم های مضاعف بر كشور، هما هم از این فشارها بی نصیب نماند و همچنان در خط مقدم این مبارزه به مقابله با دسیسه ها پرداخت.

عدم سوخت رسانی به هواپیماهای هما در پروازهای بین المللی، چهره ننگین مدعیان حقوق بشر را هر چه بیشتر نزد جهانیان نمایان ساخت.

خارج كردن هما از شبكه فروش بین المللی یاتا و عدم تبادلات مالی و بارزگانی این شركت در خارج از كشور هم بر داستان كهنه عدم واگذاری هواپیما و قطعات یدكی آن افزود، اما با این حال هما هرگز از حركت و پویایی نیفتاد و از خدمات گسترده خود به هموطنانش نكاست.

هما بار سنگین تحریم را در حالی تحمل می كرد كه بی توجهی بعضی از مدیران و فساد اداری و مالی برخی از كاركنانش چون نمكی بر زخم، درونش را جریحه دار می ساخت.

آتش درون هما زمانی زبانه كشید كه مسئولان قبلی علیرغم دستیابی به درآمدهای نجومی و آغاز نشدن دوره جدید تحریم ها هم توجهی به او نداشتند.

آیا مدیران محترم این مجموعه نمی توانستند قبل از شروع دور تازه تحریم ها بخش ناچیزی از 700 میلیارد دلار درآمد كشور را به خرید قطعات و تجهیزات مورد نیاز هما اختصاص دهند؟

آیا اگر كمی درایت و دور اندیشی وجود داشت، امروز شاهد خاك خوردن بیش از 60 درصد ناوگان این شركت در گوشه و كنار آشیانه ها ی مهر آباد بودیم؟

درد هما از توجیه است، از بهانه های واهی.

درد هما از كسانیست كه به همت حضور در هما به همه چیز رسیدند و دست آخر به او خیانت كردند.

آیا ناوگان ملی كشور نیازمند به حمایت نبود؟

چگونه است كه در شرایط تحریم برای شركت هایی چون ماهان و قشم ایر همه چیز مهیاست اما برای هما به عنوان ناوگان ملی، نه!

نگارنده به هیچ عنوان ناامید نیست، قطعا هما می‌تواند با استفاده از تمامی ظرفیت ها و پتانسیل های موجود درون خود به راحتی با پشت سر گذاشتن این دوره گذار به اوج خود باز گردد.

هما می تواند دوباره سر فرازانه بالهای خود را در سراسر جهان بگشاید و پرچم سه رنگ كشور عزیزمان را به اهتزاز در آورد.

امروز هما بیش از پیش نیازمند توجه است، از عنایت ریاست جمهوری محترم گرفته تا دولتمردان كابینه از اعضای محترم كمیسیون عمران مجلس گرفته تا رسانه ها و ارباب جراید از عنایت و همراهی مشتریان گرفته تا حتی مردم فهیم و قدرشناس كوچه و بازار.

هما می تواند با یك مدیریت صحیح، مبارزه با فساد اداری و مالی داخلی و نهایتا به روز كردن ساختار قدیمی خود مجددا بر جایگاه اصلی خود تكیه زند.

هما هیچگاه پرچم عزیز كشور را زمین نخواهد گذاشت و با پشتوانه ملی و مردمی به كار خود ادامه خواهد داد.