فرارو- موزه جهاد افغانستان در پارک ملت شهر هرات در دامنه کوهی که با انبوهی از بوته‌های گل رز و آوارهای جنگ با شوروی احاطه شده است، قرار دارد.
به گزارش اسوشیتدپرس، جت جنگنده میگ و بالگردی که از دشمنان به غنیمت گرفته شده درمیان چمن های آراسته در مقابل ساختمان گردی که با نام کشته شدگان این جنگ بر روی کاشی‌ها پوشیده شده، قرار گرفته است.
در مرکز این موزه، نمایش ویدئویی وجود دارد از صدها نفر که زندگی خود را در راه جهاد بر ضد شوروی از دست داده اند. این نمایش ویدئویی دارای یک زمینه سه بعدی از پل ها، راه ها، جت ها و بالگردها است. در این نمایش، مجاهدین و رزمندگان بر ضد سلاح های هوایی شوروی، تانک‌ها را تسخیر، جیپ ها را منفجر و زخمی ها را از میدان جنگ بیرون می کشند.
همچنین اسماعیل خان جنگ سالار محلی و رهبر مجاهدین که از سال ۲۰۰۱ تا ۲۰۰۵ فرماندار شهر هرات بود و به عنوان یک نیروی قدرتمند سیاسی باقی مانده است، در صحنه‌های بسیاری از این ویدئو ایفای نقش می کند.
بازدیدکنندگان از بالا این مناظر را به همراه صدای پیش زمینه ای از شلیک‌ها، بمب‌ها و فریاد که حس واقعی بودن جنگ را القا می کند، مشاهده می کنند.
چراغ ها فلش زده می شوند و آتش در زیر تانک ها شعله ور می شود. اجساد خونین بر روی زمین افتاده اند و زنان برقع پوش از روی بام ها به سوی دشمنان که با بالگرد به آنان حمله می کنند سنگ پرتاپ می کنند.
عبدالنصیر ثوابی که در طرح و ساخت این شهر فرهنگ مشارکت داشته است اظهار کرد: پس از جنگ طولانی لازم بود، مکانی که یاد آور آن باشد ساخته شود.
ثوابی که حال به عنوان استاد هنرهای زیبا در دانشگاه هرات مشغول است، گفت: کسانی که درگیر ساخت این موزه در سال ۲۰۰۲ بودند، لحظه به لحظه جهاد را لمس کردند. افراد کمی در هرات هستند که با تصویر این حوادث تحت تاثیر قرار نگیرند.
وی زمانی که نیروهای شوروی وارد روستایشان شدند کودکی ۵ ساله بوده و به یاد دارد که تمامی مردان با آنان مبارزه می کردند.
وی افزود: یک شب صدای گلوله باران را از ۱۰۰ متری خانه یمان شنیدیم، وقتی نیروها آنجا را ترک کردند بیرون آمدیدم و دیدم که ۱۳ نفر کشته بر روی زمین افتاده است. با وجودی که در آن زمان بچه بودم، هنوز اجساد در همه جا با پیراهن های آکنده از خون را به یاد می آورم.
در طبقات فوقانی این موزه در سالن‌هایی سلاح تاریخی-تفنگ بریتانیایی لی انفیلدبه AK-47s، مین‌های زمینی، گلوله ها، خمپارها و موشک ها و دالان هایی مملو از پرتره و مجسمه‌های فرمانده‌هان این جهاد به نمایش گذاشته شده است.
همچنین بالاترین طبقه این موزه به نمایش عکس‌ها مبارزان و خانواده آن‌ها، نامه‌ها، اشعار و نقاشی‌ها اختصاص داده شده است.
ثوابی در پایان افزود: ما نسل میان سال هستیم که از این جنگ عبور کرده ایم اما برای کودکانی که در حال رشد هستند این‌ها تنها خاطرات است. این صحنه ها می تواند به آنان نشان دهد که مردمانشان متحمل چه زندگی دردناکی در گذشته شده اند و چه قربانی هایی داده اند. این می تواند درس خوبی برای آنان باشد که شکر گزاری موقعیت‌هایی که اکنون دارند باشند و از آن به بهترین نحو استفاده کنند.
جنگ شوروی در افغانستان به ۹ سال اشغال و درگیری اتحاد جماهیر شوروی در آن کشور به جهت پشتیبانی از دولت کمونیست جمهوری دموکراتیک افغانستان در مقابل نیروهای مجاهدین افغان و داوطلبان خارجی عرب اطلاق می‌شود. در ۲۴ دسامبر ۱۹۷۹ به فرمان لئونید برژنف رهبر شوروی، سپاه چهلم این کشور وارد افغانستان شد و در نهایت در ۱۵ می ۱۹۸۸ در دوران میخائیل گورباچف آخرین رهبر این کشور، عقب‌نشینی آغاز شد.
این جنگ بیش از یک میلیون کشته افغان و در حدود ۱۵ هزار کشته از نیروهای شوروی برجا گذاشت.
پس ازعقب نشینی شوروی، افغانستان در جنگ داخلی فرو رفت و جناح های مختلف برای به قدرت رسیدن جنگیدند. در سال ۱۹۹۶ طالبان به قدرت رسید که نهایتا در سال ۲۰۰۱ سرنگون شد. با وجود سرنگونی طالبان هنوز هم حملاتی از سوی شبه نظامیان وابسته به گروه های تروریست افراط گرا که هم اکنون در سوریه و عراق هستند، این کشور را تهدید می کند.
* مترجم: گلناز سادات غفاری
