کیمیا علیزاده تکواندوکار ایرانی که اخیرا با انتشار متنی تند در صفحه اجتماعیاش خبر از مهاجرت خود داده بود. در مراسم سوگواری کشته شدگان پرواز اوکراین در دانشگاه آیندهوونِ هلند حاضر شد.
برای چی پشیمون بشه ؟ من از دست امثال شما از کشورم رفتم و بعد از سالها هنوز پشیمون نیستم.
ندیدن امثال تو ، با شما سرکار نرفتن ، تحمل دوری مادر و پدرم رو هم راحت تر کرده
درد مردم ایران برای اینها مهم نیست ، اگر غیر از این بود در هر شرایطی در کنار مردم می موندند. اینها دنبال فقط آسایش و رفاه خودشون هستند و اعلام همدردیشون در همین حده ، که وجدانشون زیاد جیغ نکشه.
بمیرم برای مظلومیت نام ایران که همه به آن بی مهری می کنند. مخصوصا کسانی که همه چیزشان را از آن دارند.
بروید و ناجوانمردانه بتازید. بالاخره روزی در کوچه ما هم عروسی می شود و آن وقت است که آرزوی بازگشت می کنید...
بدم اومده از جماعت نون به نرخ روز خور، دروغگو ، و باند باز. خانم کیمیا شما خیلی از بچه های تیم ملی رو نابود کردی دخترایی که از 5 سالگی تمرین میکردن و آرزوی تیم ملی رو داشتن با باند بازی بایکوت کردی. خودت باند باز عالم بودی الان از باند بازی حرف میزنی. همیشه سر اردوها که میشد مصدوم بودی و توی انتخابی ها شرکت نمیکردی ولی وقت اعزام که میشد مصدومیتت برطرف میشد و بقیه رو کناز میذاشتن به خاطرت و میرفتی مسابقه.
با باند بازی مربیتو آوردی توی تیم ملی و اونم تا تونست دخترای دیگه رو بایکوت کرد تا تو مدام تو رنکینگ باشی (هرچند جایگاهت بالا نباشه تو رنک) و به واسطه ی حضور هرچند بی فایدت بتونی بری هلند. برای رسیدن به هدفت ،خیلیارو له کردی. پس لطفا لااقل شجاعانه سکوت کن
نیاز به دروغ های بیشتر نیست...
ادم می مونه با این همه تناقض. یاد برنامه خندوانه ای افتادم که ایشون شرکت داشت . کاش در کشور ما افراد مجبور نبودند خودشون رو انجوری که نیستند نشان بدهند . انوقت همه خود واقعیشون بودن.
ای بابا اینم که رفت . درسته شرایط مملکت جوری شده که هرکی براش مهیا شد بره برنده است اما باید صبور بود بالاخره همیشه این شرایط پایدار نیست و روز های خوب خواهد آمد
همه چیز در ایران داشت و هیچ کم و کسری هم نداشت و خیلی بیش از حقش هم جایزه و امکانات گرفت. اما نمک خورد و نمکدان شکست...
حالا شمع روشن می کند.
خیر خانم مدعی. آن همه پول و آپارتمان و خانه و جوایزی که دریافت کردی از اموال بیت المال همین مردم بود. اول آنها را پس بده و بعد برو هر جایی که دلت خواست.
همان بهتر که نتپد