bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۴۴۲۳۶۷

شرق: اصولگرایان هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند

شرق: اصولگرایان هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند
اصولگرایان می‌دانند شرایط این‌گونه نیست و در هر آنتاگونیستی وجود دو قطب ناهمنام ضروری است؛ قطب‌هایی که توان ایجاد ما و آن‌ها را داشته باشد. اما دو قطب فعلی قالیباف و روحانی فاقد چنین توانی است. آنان قطب‌های خنثی هستند. پس تنها راه ممکن پیگیری استراتژی سیاست بدون طعم مردم است؛ وگرنه اصولگرایان هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند.
تاریخ انتشار: ۱۱:۱۲ - ۱۷ خرداد ۱۳۹۹

روزنامه شرق در سرمقاله امروز خود نوشت: با اینکه هنوز عمری از مجلس یازدهم نگذشته است، مدافعان آن که جملگی از اصولگرایان هستند، این مجلس را بهترین، جوان‌ترین و انقلابی‌ترین مجلس قلمداد می‌کنند.

به‌کارگیری پسوند «ترین» مستلزم مقایسه است و مقایسه باید در عمل و با معیار‌های عینی انجام شود. از سوی دیگر هر بار درباره مجلس سخن به میان می‌آید، اصلاح‌طلبان، روشنفکران سکولار، اپوزیسیون داخلی و خارجی به شکل‌گیری این مجلس با مشارکت حداقلی مردم اشاره می‌کنند و این را نقیصه‌ای جدی برای این مجلس می‌دانند. اما آنچه اکنون محرز است این است که مجلس «امور واقع نهادی» است و شکل‌گیری هر امور واقع نهادی ازجمله مجلس، وابسته به خواست مردم است و هرقدر مردم التفات بیشتری به شکل‌گیری نهادی همچون مجلس داشته باشند، این نهاد شأنی دیگر می‌یابد که بر قدرت و کارایی‌اش می‌افزاید.

این نهاد و هر نهاد دیگری که وابسته به مردم است، همواره مستلزم التفات دائمی آنان در به‌رسمیت‌شناختن آن و تصدیق شأن این نهاد است. جدال اصلی و بنیانی اصولگرایان و اصلاح‌طلبان، از همان سال‌های آغازین انقلاب که با عناوین راست و چپ شناخته می‌شدند، در برداشت‌شان از همین نهاد‌ها بوده است؛ ریاست‌جمهوری، مجلس و دیگر نهاد‌های انتخابی که پایبندی به آنان، پایبندی به شیوه‌ای از دموکراسی بوده است، گیرم ناقص و گاه ناپایدار.

اصولگرایان هرگز طعم مردم را نچشیده‌اند. مردم طعم سیاست‌اند و سیاست بدون مردم طعم ندارد. اگر اصولگرایان یک‌بار طعم مردم را با پیروزی احمدی‌نژاد در برابر هاشمی‌رفسنجانی نچشیده بودند، اصلاح‌طلبان می‌توانستند ادعا کنند که اصولگرایان همواره از مردم به‌عنوان اکثریت رأی‌دهندگان محروم بوده‌اند. آنچه اصلاح‌طلبان را بیش از هر چیز برای شرکت در انتخابات مجلس یازدهم مردد کرد، همین نبود مردم، نبود طعم سیاست بود. در چنین شرایطی بود که اصلاح‌طلبان از ردصلاحیت‌های شورای نگهبان چندان برآشفته نشدند، زیرا می‌دانستند دیگی که در آن سیاست می‌جوشد، طعم دلخواه آنان را ندارد. اما انتخابات ۱۴۰۰ برای اصلاح‌طلبان چگونه خواهد بود؟

عیان است که اصلاح‌طلبان هنوز استراتژی روشنی برای ریاست‌جمهوری ندارند و گویا کار را به دست تقدیر سپرده‌اند؛ تقدیری که در اغلب مواقع روی خوش به آنان نشان داده است. اما اصولگرایان که به دلیل رویکردهایشان باید تقدیرگرا باشند، هرگز تَن به قضا و قدر نداده‌اند و گاه قضا و قدر را هم تغییر داده‌اند. این دو رویکرد، نشئت‌گرفته از دو باور است. اصولگرایان باور دارند با مردمی حداقلی هم می‌توان به قدرت رسید و اصلاح‌طلبان به این باور رسیده‌اند که با مردم حداکثری هم چندان نمی‌توان کاری پیش برد. بگذریم از اصلاح‌طلبانی که دغدغه کسب قدرت دارند و در هر انتخاباتی با استراتژی یا بدون استراتژی، با مردم یا بدون مردم حضور خواهند داشت و اصولگرایان در اغلب انتخابات‌های این‌چنینی این طیف از اصلاح‌طلبان را شکست داده و این شکست را به پای همه اصلاح‌طلبان نوشته‌اند.

دور از انتظار نیست که هرقدر به ۱۴۰۰ نزدیک می‌شویم، مجلس یازدهم رویکرد تازه‌ای پیدا کند و به اتاق فکر و مرکز عملیات انتخاباتی اصولگرایان تبدیل شود. در این ماه‌های باقی‌مانده، مجلس با دو تاکتیک به میدان خواهد آمد. تاکتیک اول، عملیات ایذایی است. عملیات ایذایی در حوزه‌های اقتصادی و اجتماعی برای نشان‌دادن اقتدار و کارآمدی مجلس. مانور‌های اقتصادی همچون دعوت از وزرا و مقامات مسئول در حوزه‌های بانکی، صنعتی و تجاری برای پاسخ‌گویی.

عملیاتی ایذایی که بنا دارد دولت را در این روز‌های باقی‌مانده دست‌به‌عصا کند و از طرفی دیگر نشان بدهند مردمی که به آنان رأی نداده‌اند، اشتباه بزرگی مرتکب شده‌اند؛ خاصه اینکه نمایندگان از هم‌اکنون سفر‌های ایذایی استان را که بعید است به نتیجه‌ای منتج شود، آغاز کرده‌اند. اما تاکتیک دوم مجلس یا عملیات واقعی، تخریب دولت روحانی است. دولتی که امضای اصلاح‌طلبان را پای خود دارد. هرقدر این دولت تخریب شود، مردم کمتری به پای صندوق رأی خواهند آمد و اصولگرایان باز میدان‌دار سیاست خواهند بود. چرا این‌گونه است؟ مگر نه اینکه با تخریب دولت روحانی باید آنتاگونیستی شکل بگیرد که منجر به احیای سیاست شود؟

اصولگرایان می‌دانند شرایط این‌گونه نیست و در هر آنتاگونیستی وجود دو قطب ناهمنام ضروری است؛ قطب‌هایی که توان ایجاد ما و آن‌ها را داشته باشد. اما دو قطب فعلی قالیباف و روحانی فاقد چنین توانی است. آنان قطب‌های خنثی هستند. پس تنها راه ممکن پیگیری استراتژی سیاست بدون طعم مردم است؛ وگرنه اصولگرایان هیچ شانسی در انتخابات ۱۴۰۰ ندارند.

bato-adv
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۲۱:۲۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
دیگه حضور گرم مردم در انتخابات به خاطره ها پیوست. الان گربه ی سر کوچه هم تو انتخابات شرکت کنه با همون تعداد کم میتونه رییس جمهور بشه. البته با انتخابات مجلس مقایسه نکردما!!!!
صالح
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۰۸ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
اصلاح طلبا که اینقدر به مردم مینازیدن مردم رو کاملا از خودشون مایوس کردن... این مقاله حد تحلیلش در حد تحلیل حضرات سرمایه دار و مرفهی مثل شکوری راد هست که در مورد شلوغی های آبان مان فرموده بودند: سبد رای اصلاح طلبان دست نخورده... و البنه نتیجه این تحلیل های آبکی شون رو هم دیدن‌‌‌‌... دیگه اون لولویی هم که اصلاح طلبا در مورد افزایش نرخ ارز و کاهش ارزش پول به اصولگراها پز میدادن، الان تبدیل به نقطه ضعف اونا هم شده... پس دلیلی نداره مردم دست به انتخاب بزنن...هرکی بیاد علی السویه است...
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۵:۵۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
تحلیل ساده لوحانه ای بود. در انتخابات سال 1400 اصولگرایان با هر تعداد شرکت کننده در انتخابات با کاندیدهایی غیر از قالیباف برنده خواهند شد.
محمد
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۲۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
تحلیل آبدوغ خیاری که میگن همینه.. یه مست جرند.. از فرارو تعجبم چرا همجین خزعبلاتی رو منتشر میکنه.. خداییش این تحلیل مردم رو چی حساب کرده.. فکر کرده نمیفهمند و نمیبنند..
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۱۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
حالا که همه کار بوسیله دلان انجام میشود من فقط به دلان رای میدهم
مجله خواندنی ها
انتشار یافته: ۱۶
تحلیلگر امور مربوطه
Iran, Islamic Republic of
۱۱:۳۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
اسم "انتخابات، اصولگرا، اصلاح طلب، سران اصلاحات، پایداری و ...." وقتی میاد حالت تهوع عجیبی بهم دست میده
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
آی گفتی.
هر چی واژه زیبا بود با اعمالشون چرک کردن.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۵:۵۸ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
از رای دادنت در سال های 92 و 94 چطور؟
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۹:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
Me too
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۱:۴۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
ای ول تحلیل خیلی آنتاگونیست گونه ای بود ولی حیف که این خیالات به وقوع نخواهد پیوست.
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
آنتاگونیسمتو عشق است. خخخخ
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۲:۰۷ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
ما که نفهمیدیم
ناشناس
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۰۶ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
مشکل من و شما نیست. خودشم نفهمید چی گفت.
حسین
Iran, Islamic Republic of
۱۲:۱۲ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
در هر صورت دیگر زمان رای گیری هایی که ملت در صف های طویل شادان و خرم یا شناسنامه های در دست از صبح علی الطلوع ذر مقابل جایگاههای رای گیری حضور داشتند و خبرگزاری های بی بی سی و سی ان ان و....از انها فیلم و گزارش تهیه میکردند گذشت.و ان صحنه های شکوهمند و نوستالژیک در خاطره ها بایگانی شد
امین میرزائی
Iran, Islamic Republic of
۱۲:۴۴ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
سانسورچی نازنین فرارو ! سلام.

من را سانسور کنید ، امّا جمله طلایی استالین را منتشر بفرمائید.

"اینها[یعنی عمه قوزِیلوف یا عمو بوزقولوف؟!]نیستند که رأی داده اند. آنها [یعنی شمارندگانِ رأی شامل پیشتول و میشکول و شومبول؟!] هستند که رأی می دهند." ( جوزف استالین )
علی
Iran, Islamic Republic of
۱۳:۰۹ - ۱۳۹۹/۰۳/۱۷
برو از خدا بترس.
مجله فرارو