پشت پرده آزمایش موشکی جدید کره شمالی

ادعاهای اخیر کره شمالی مبنی بر آزمایش تسلیحات مافوق صوت، تلاش‌های این کشور برای توسعه سیستم سوخت موشکی بالقوه خطرناک را تحت الشعاع قرار داد. این توانایی به گفته تحلیلگران می‌تواند به این کشور مجهز به سلاح هسته‌ای اجازه دهد تا موشک‌های خود را به هنگام جنگ سریع‌تر مستقر و پرتاب کند.

به گزارش یورونیوز، بیشتر موشک‌های بالستیک این کشور از سوخت مایع استفاده می‌کنند، که معمولاً باید قبل از شلیک، آنها را با پیشران در محل پرتاب بارگیری کنند - مرحله‌ای زمان‌بر که شناسایی و نابودی آنها را آسان‌تر می‌کند.

پیونگ یانگ همچنین به دنبال فناوری سوخت جامد برای موتورهای موشک بوده است که تاکنون بیشتر این موتورها در موشک‌های کوچک‌تر و کوتاه‌برد استفاده شده‌اند.

آزمایش‌های اخیر نشان می‌دهد که دانشمندان نظامی کره شمالی گزینه سومی را دنبال می‌کنند: سیستم «مخزن سوختی» که در آن، پیشران با سوخت مایع و محفظه‌های اکسیدکننده در بدنه موشک جای می‌گیرد و این قابلیت را ایجاد می‌کند تا موشک‌ها در کارخانه سوخت گیری و آماده پرتاب شوند.

آنکیت پاندا، کارشناس ارشد بنیاد کارنگی برای صلح بین‌المللی مستقر در ایالات متحده، در این خصوص به رویترز می‌گوید: «این امر نیاز به سوخت‌گیری در میدان را برطرف می‌کند، که می‌تواند واکنش موشک‌های سوخت مایع کره شمالی را افزایش دهد.آنها هنوز با گذر به سیستم سوخت کاملاً جامد فاصله دارند، بنابراین، این می تواند یک تغییر موقتی اما مفید باشد.»

کره شمالی نخستین بار در ماه سپتامبر اعلام کرد که از چنین مخازنی برای آزمایش موشک مافوق صوت خود استفاده کرده است. موشکی که قادر است کلاهکی با سرعت بیش از ۵ برابر نسبت به مدل‌های پیشین را حمل کند.

موسسه «شمال ۳۸» یک سازمان مستقر در واشنگتن که برنامه‌های نظامی کره شمالی را زیر نظر دارد، در گزارشی در این خصوص می‌گوید: «اقدامات کره شمالی نشان می‌دهد که این کشور در نظر دارد در دراز مدت نیروی موشک‌های بالستیک سوخت مایع خود را حفظ و آن‌را بهبود بخشد تا اینکه بخواهد کاملا به یک سوخت جامد روی آورد.»

ناظران بر این باورند که همین نوع تقویت کننده موشک با سیستم مخزن جدید ممکن است هفته گذشته در دومین آزمایش مافوق صوت مورد استفاده قرار گرفته باشد. کره شمالی روز سه شنبه یک موشک دیگر پرتاب کرد، اما جزئیات فنی چندانی در این خصوص منتشر نشده است.

مارکوس شیلر، کارشناس موشکی مستقر در اروپا در این خصوص معتقد است که عنصر فراریت در سیستم مخزن سوختی که کره شمالی به دنبال آن است، سودمندی آن در بُعد نظامی را با تردید همراه می‌کند.

او در ادامه می‌افزاید: «این موتورهای موشک از تترواکسید نیتروژن (NTO) به عنوان اکسید کننده و دی متیل هیدرازین نامتقارن (UDMH) به عنوان سوخت استفاده می‌کنند. هر دو بسیار سمی و همچنین «هیپرگولیک» هستند، به این معنی که در تماس با یکدیگر به شدت واکنش نشان می‌دهند.»

این انفجار از طریق یک نازل برای تغذیه موشک هدایت می‌شود. اما مواد شیمیایی می‌توانند در برابر شوک‌ها و دما بسیار آسیب پذیر باشند.

شیلر در توصیف ترکیب شیمیایی و مخزن جدید سوخت موشک‌های کره‌ای می گوید: «مثل این است که شما با یک بمب در حال رانندگی هستید. لحظه ای که مخازن موشک پاره شوند، شما به چاله برخورد کرده‌اید، یا اینکه شخصی به سمت موشک شلیک می‌کند، همه در یک ابر قرمز غلیظ از بین خواهند رفت.»

در همین حال باید در نظر داشت که، NTO در منفی ۱۱ درجه سانتیگراد منجمد می‌شود و در مثبت ۲۱ درجه سانتیگراد شروع به جوشیدن می‌کند.

شیلر در شفاف‌تر ساختن موضوع و خطرات استفاده از سیستم سوخت کره شمالی می‌گوید تصویر کنید که «در یک شب زمستانی در جنگلی در کره نشسته‌اید و منتظر فرمان شلیک هستید، NTO در لوله‌ها و مخازن شروع به یخ زدن می‌کند و در چنین شرایطی موشک هنگام پرتاب منفجر می‌شود. یا در روزهای گرم تابستان احتمالا شما نمی‌خواهید با اکسیدکننده‌ای که در مخزن می‌جوشد، خطر پرتاب موشک را به جان بخرید.»

کره شمالی اما می‌گوید که آزمایش اخیر قابلیت اطمینان از سیستم مخزن جدید سوخت در شرایط آب و هوایی زمستانی را تأیید و نشان داده که می‌توان از این مدل استفاده کرد.