فرق احمدی نژاد دیروز و احمدی نژاد امروز!

هرچند احمدی‌نژاد را برای بیرون آمدن از کاخ و نشستن نزد کوخ نشینان می‌ستایم اما باید بگویم که احمدی‌نژاد امروز برای من احمدی‌نژاد دیروز نیست...

میرزایی طی مطلبی با عنوان "سفرنامه" در وبلاگ شخصی اش، "تلنگر" نوشت: احمدی‌نژاد فارغ از مشایی و رحیمی و بقایی و این و آن چپ و راست و جریان انحرافی، چه خوب رئیس جمهوری بود برای مردی که در پایین شهر و پایین کشور زیسته‌اند؛ مردی که انتظاری از دولت و مسئولان ندارند به جز کمی محبت و توجه؛ مردمی که چه پاک و زلالند و ایران را می‌خواهند مستقل و قدرتمند...

این مردم احمدی‌نژاد را دوست دارند چون از اتاق مجلل با مبلمان سلطنتی خارج شد و به شهر و روستایشان آمد. این مردم رئیس جمهور ساده زیست خود را دوست دارند چون دست در دستش می‌گذارند و تنگناهای زندگی‌شان، فشار اقتصادی و کار و درسشان و ... را برایش می‌گویند...

همه اینها را وقتی درمی‌یابی که در یک سفر با دولتی‌ها باشی و ساعتی با مردمی بشینی که به ستادهای ارتباطات مردمی آمده‌اند تا دردهایشان را بگویند... مردمی که برخی مواقع به قول خود "حقشان ضایع شده" و برای احیای آن آمده‌اند و عده‌ای هم به دنبال روزنه‌ای برای تامین آینده خود و فرزندانشان می‌گردند.

آن روز وقتی در ستاد نشسته بودم، دیدم که دختر دانشجوی جوانی با گل رز سرخی وارد اتاقی شد و باسلام حرف‌هایش را بیان کرد. گلی که معنایش قدردانی بود از مسئولی که از اتاق کارش بیرون آمده و گرمای 30 درجه را برای شنیدن دردهای یک بندرعباسی تحمل می‌کند...

هرچند احمدی‌نژاد را برای بیرون آمدن از کاخ و نشستن نزد کوخ نشینان می‌ستایم اما باید بگویم که احمدی‌نژاد امروز برای من احمدی‌نژاد دیروز نیست...

احمدی‌نژاد را می‌ستایم اما کاش احمدی‌نژاد همان مبارز دیروز بود. همان محمودی که برخی‌ها با رجایی مقایسه‌اش می‌کردند و برخی دیگر هم "جیگردار نژاد" ‌صدایش کردند. اما محمود امروز آن محمود نیست و رنگ و بویش نیز تغییر کرده؛ همان‌هایی که بارها گفته‌ام و گفته‌ای...