دولت چطور حساب می‌کند/ موج‌ فزاینده بیکاری مردم را فقیر کرده است

فرارو- طبق آمار رسمی مرکز آمار ایران نرخ بیکاری در سال های اخیر افزایش یافته است. بر اساس این گزارش در سال‌های اخیر بالاترین نرخ بیکاری در گروه سنی 15 تا 29 سال بوده که بین 20 تا 46 درصد برای مردان و زنان در نوسان است. این در حالی است که دولت در فاصله سال های اخیر به ویژه پس از سال 89 مدعی ایجاد 3 میلیون و 200 هزار فرصت جدید شغلی در کشور شده است که این موضوع با آمارهای ارائه شده همخوانی ندارد.

«راهکار کاهش نرخ بیکاری این است که اقتصاد باید رشد کند. رشد اقتصاد نیز با رشد کشاورزی و رشد تولید ایجاد می شود. این در حالی است که واردات بی رویه موجب از کار افتادن بخش کشاورزی شده و اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها بخش تولید را فلج کرده است.»

دکتر مهدی تقوی استاد دانشگاه و کارشناس مسائل اقتصادی با بیان مطلب بالا در گفتگو با فرارو می‌گوید؛ ما اکنون به علت اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها با مسئله رکود تورمی مواجه هستیم. یعنی با افزایش قیمت حامل های انرژی و سایر کالاها دولت قرار بود 30 درصد درآمد حاصل از این افزایش قیمت را به بخش تولید اختصاص دهد که این امر محقق نشد و بدین ترتیب منحنی هزینه نهایی به سمت چپ و بالا و منحنی عرضه اقتصاد به سمت بالا و چپ کشیده شد.

•    بنابراین اکنون در قیمت های بالاتر، تولید کمتر موجب تعادل می شود که این موضوع به رکود تورمی تعبیر می شود؛ یعنی در جامعه هم تورم و هم بیکاری وجود دارد.

•    اگر ما در یک سال گذشته درآمدهای حاصل از فروش نفت را در بخش تولید سرمایه گذاری می کردیم، اکنون نرخ بیکاری کمتر بود؛ اما ما این درآمدها را خرج هزینه های جاری کردیم و سرمایه گذاری در این یک سال آنچنان رشد نکرد. بنابراین تولید با رکود تورمی کاهش یافت و سرمایه گذاری آنچنانی نیز صورت نگرفت و بدین ترتیب نرخ بیکاری افزایش یافت.

•    من نمی دانم دولت چطور حساب می کند که بیش از سه میلیون و دویست هزار فرصت شغلی در سال های اخیر ایجاد کرده است. اگر ملاک تعریف افراد شاغل همان تعریف مرکز آمار ایران یعنی یک ساعت در هفته باشد، هرکس در خیابان یک ساعت ماشین بشورد شاغل محسوب می شود. اما حتی با این تعریف نیز آمار ایجاد فرصت شغلی با آمار نرخ بیکاری که توسط مرکز آمار ایران ارائه شده است همخوانی ندارد.

درباره پیشنهاد احمدی نژاد جهت حل بحران اقتصاد جهانی
•    انگلیسی ها یک ضرب المثلی دارند که معنی آن به فارسی این می شود که "من نمی توانم این مسئله را تفسیر کنم!" به قول معروف اگر شما پینه دوزی کفش خودت را بدوز. به اعتقاد من این صحبت ها، حرف های سیاسی است و قصد دارد در اجلاس شانگهای خود را بزرگ جلوه کند.

•    موج فزاینده بیکاری موجب فقیرتر شدن مردم می شود. کسی که بیکار می شود درآمدی ندارد که خرج خود و خانواده اش کند. حتی در خانواده ای که مثلا چهار نفر کار می کنند؛ اگر یک نفر بیکار شود سطح درآمد و قدرت خرید آن خانوار کاهش یافته و فقیرتر می شوند. یعنی از یکسو طرح هدفمند کردن یارانه ها موجب افزایش قیمت کالاها شده و از سوی دیگر بیکاری موجب کاهش درآمدها می شود.

•    راهکار کاهش نرخ بیکاری این است که اقتصاد باید رشد کند. رشد اقتصاد نیز با رشد کشاورزی و رشد تولید ایجاد می شود. این در حالی است که واردات بی رویه موجب از کار افتادن بخش کشاورزی شده و اجرای طرح هدفمند کردن یارانه ها بخش تولید را فلج کرده است.

•    بنابراین باید بررسی کرد که چگونه می توان آثار نامطلوبی که این دو سیاست (واردات بی رویه و اجرای طرح هدفمندی) ایجاد کرده از بین برد. راهکار این موضوع نیز ساده است و لازم نیست جهان برای ما تعیین کند. راه آن این است که باید سرمایه گذاری کرد و تولید را در بخش های مختلف اقتصاد گسترش داد. یعنی حمایت از تولید و اقدام به سرمایه گذاری اصلی ترین راهکارهای موجود برای کاهش نرخ بیکاری می باشد.