زني كه متهم است با همدستي خواهر و مادر خود و سه مرد ديگر شوهرش را به قتل رسانده است در جلسه محاكمه منكر نقش داشتن در جنايت شد.
اين پرونده سال 88 با پيدا شدن جنازه مردي ميانسال در اطراف يكي از روستاهاي استان فارس گشوده شد و كارآگاهان وقتي به محل حادثه رفتند مشاهده كردند روي بدن مقتول آثار جراحت وجود دارد و نشان مي‌دهد وي به شدت مورد ضرب و جرح قرار گرفته است.
در حالي‌كه تجسس‌هاي محلي هنوز به پايان نرسيده بود فردي نزد ماموران رفت و گفت قاتلان را ديده است. او توضيح داد: «سه زن را ديدم كه جسد را در آنجا رها كردند و به سرعت فراري شدند اما چون هوا تاريك بود نتوانستم چهره‌شان را تشخيص بدهم.»
افسران جنايي بعد از شنيدن اين اظهارات احتمال دادند مقتول قرباني جنايتي خانوادگي شده باشد. بعد از انتقال جسد به پزشكي قانوني هويت وي به نام «جابر» فاش شد و كارآگاهان در گام اول با شناسايي همسر مقتول او را بازداشت كردند.
زن جوان كه «مرضيه» نام دارد در بازجويي‌ها گفت از سرنوشت شوهرش هيچ اطلاعي ندارد. از آنجا كه مدركي عليه مرضيه وجود نداشت وي آزاد شد و تحقيقات پيرامون اين قتل ادامه پيدا كرد.
چندي بعد متخصصان پزشكي قانوني علت مرگ جابر را اصابت جسم سخت به سرش اعلام كردند.
كارآگاهان در ادامه فهميدند مقتول و همسرش با هم اختلافاتي داشتند به همين دليل او را بار ديگر پشت ميز بازجويي نشاندند و زن جوان اين بار به طراحي توطئه براي قتل شوهرش اقرار كرد و گفت جابر را با ترفندي به خانه خواهرش كشانده و در آنجا با همدستي مادر و خواهرش و همچنين سه مرد ديگر وي را به قتل رسانده است.
متهمان ديگر اين پرونده در پي اعترافات مرضيه بازداشت شدند و همگي به جرم خود اقرار كردند. سرانجام پرونده بعد از تكميل تحقيقات در اختيار قضات دادگاه كيفري استان فارس قرار گرفت و آنها چند روز پيش تشكيل جلسه دادند.
در اين جلسه نماينده دادستان اتهام سه مرد را مشاركت در قتل و اتهام سه زن را معاونت در جرم اعلام كرد. در ادامه متهمان يك به يك از خود دفاع كردند.
مرضيه با رد اتهامش گفت: «من متاهل بودم كه با جابر آشنا و به او علاقه‌مند شدم و تصميم گرفتم با او ازدواج كنم به همين دليل از شوهرم جدا شدم و چون خانواده‌ام مخالف بودند به ناچار همراه جابر فرار كردم و بعد از مدتي به عقد هم درآمديم. ما مدتي طولاني را دور از خانواده‌ام زندگي كرديم تا اينكه تصميم گرفتم دوباره با مادرم آشتي كنم. وقتي با او تماس گرفتم گفت چون زمان زيادي از ماجراي فرار من گذشته همه موضوع را فراموش كرده‌اند و ديگر مشكلي وجود ندارد و مي‌توانم با خيال راحت برگردم.»
مرضيه در ادامه دفاعياتش گفت: «وقتي نزد خانواده‌ام برگشتيم من هيچ مشكلي با شوهرم نداشتم و نمي‌دانستم مادر و خواهرم براي قتل او نقشه كشيده‌اند. روز حادثه خواهرم ما را به خانه‌اش دعوت كرد ما هم به عنوان میهمان به آنجا رفتيم و نشسته بوديم كه ناگهان سه مرد وارد شدند و شروع به كتك زدن جابر كردند. آنها آنقدر بر سر و صورت شوهرم كوبيدند كه او فوت شد بعد هم هر سه فرار كردند و من هم ناچار شدم به خواهر و مادرم براي بيرون بردن جسد كمك كنم.»
بنا بر اين گزارش بعد از پايان جلسه محاكمه هيات قضات وارد شور شدند و به‌زودي راي خود را صادر خواهند كرد.
