bato-adv
bato-adv
کد خبر: ۱۱۵۸۹۲

پانته‌آ بهرام: به شانس اعتقاد دارم / تا وقتی زنده‌ام برای من نقش پیدا می‌شود

تاریخ انتشار: ۱۶:۳۳ - ۲۷ خرداد ۱۳۹۱
برنامه تلویزیونی «گپ» به کارگردانی رامبد جوان پنجشنبه 25 خرداد میزبان پانته‌آ بهرام بازیگر سینما، تئا‌تر و تلویزیون بود.

رامبد جوان و سحر دولتشاهی یک کتابفروشی را برای محل ضبط برنامه خود انتخاب کرده بودند. در ابتدای این برنامه بهرام در پاسخ به این سئوال که معمولا چه کتاب‌هایی مطالعه می‌کند، گفت: «من همیشه عاشق خواندن رمان بودم و هستم. حتی وقتی نمایشنامه هم می‌خوانم توضیح صحنه‌ها را نمی‌خوانم، چرا که فکر می‌کنم این توضیحات من را محدود می‌کند.»

او در ادامه با اشاره به اینکه 22 سال است در عرصه نمایش فعال است، افزود: «اولین باری که تئا‌تر بازی کردم یک کار کودک بود. من نقش پروانه‌ای را بازی می‌کردم که بالش را به یک دختر نابینا می‌داد و چشم‌های آن دختر بینا می‌شد.»

بهرام در ادامه افزود: «اولین رمانی که خواندم «خرمگس» بود. این کتاب هیچ وقت از ذهن من پاک نمی‌شود.»

او در پاسخ به این سئوال که آیا به شانس اعتقاد دارد یا خیر گفت: «به شانس اعتقاد دارم و به آن به این شکل نگاه می‌کنم که یک سری اتفاقات از حوزه اختیارات ما خارج است. حالا یک سری آدم‌ها هستند که این حوزه خارج از اختیار به نفعشان است یا بر عکس.»

بازیگر فیلم سینمایی «پستچی سه بار در نمی‌زند» گفت: «من نمی‌توانم بگویم آیا آدم خوش شانسی هستم یا خیر، اما فکر می‌کنم بیشتر از شانس همیشه انتخاب‌هایم به نوعی مشکل داشته، اما خداوند همیشه من را دوست داشته و لطفش شامل حال من بوده است.»

بهرام در ادامه افزود: «خاطرات من با مردم از زمان حضورم در سریال «مسافر» شروع شد. آدم‌هایی به واسطه این سریال توانستند اعتیاد را ترک کنند. این بهترین اتفاقی بود که می‌توانست با پخش این سریال رخ دهد. همان زمان پیام‌های خوبی از سمت کسانی که این سریال برایشان موثر بود می‌گرفتم و کلی انرژی می‌گرفتم. البته لطف مردم همیشه شامل حال من است. مثلا چند دقت پیش خانمی در خیابان من را بوسید. این‌طور ابراز لطف حقیقتا خوشایند است، اما من هم مثل هر آدمی ازاین رفتار‌ها در لحظه شوکه می‌شوم.»

بازیگر سریال «زیر هشت» در ادامه افزود: «من هم مثل همه آدم‌ها کمی حسود هستم، اما زمانی که مشغول کار هستم فکر نمی‌کنم در این کار چه کسی رقیب من است. واقعیت این است که گرفتن جایزه همیشه اتفاق خوشایندی است. اولین باری که با نمایش «مرگ یزدگرد» روی صحنه تئا‌تر رفتم جایزه گرفتم. همیشه یا کاندیدای دریافت جایزه بودم یا جایزه گرفتم، بنابراین نگاه حسادت‌گونه‌ به این معقوله ندارم.»

او در ادامه درباره انتقال تجربیاتش به شاگردانش در آموزشگاه بازیگری گفت: «تشکیل این کلاس‌ها فقط انتقال تجربه است. چیزی که حس می‌کنم درست است و دغدغه من است به شاگردانم منتقل می‌کنم. من ثمره آموزشگاه هستم و در مدرسه صدا و سیما تحصیل کرده‌ام. بنابراین متوجه هستم که چقدر انتقال تجربه سهم به سزا در پرورش یک استعداد خواهد داشت.»

بهرام در ادامه افزود: «متاسفانه کمی فضای دیده شدن کم است. سالن‌های محدودی داریم. باید جایی باشد که بچه‌ها بعد از گذراندن این دوره‌ها در آموزشگاه‌ها داشته‌هایشان و آموزش‌هایی که دیده‌اند محک بزنند. من شاگردان با استعدادی دارم، اما دغدغه من این است که این بچه‌ها چطور می‌خواهند خودشان را نشان دهند.»

او در پاسخ به این سئوال که آیا نگران این نیست که با بالا رفتن سن‌اش انتخاب‌های محدودتر داشته باشد و در این عرصه کمرنگ شود گفت: «واقعیت این است که این موضوع هیچ وقت دغدغه من نبوده است. همیشه این‌طور فکر می‌کنم که تا زمانی که زنده هستم برای من نقش وجود خواهد داشت.»
مجله خواندنی ها
مجله فرارو