فرارو- یک تحلیل گر مسائل سیاسی گفت: سخنگوی کاترین اشتون، مذاکره کننده ارشد هستهای گروه ۱+۵ در گفتگویی مدعی شد که جمهوری اسلامی ایران مذاکره با گروه ۱+۵ در استانبول را طی تاریخ نهم و دهم بهمن رد کرده است، در میان سکوت مقامات جمهوری اسلامی ایران، او تلاش کرد که اینگونه وانمود کند اکنون این جمهوری اسلامی ایران است که مانع برگزاری دور تازه مذاکرات با مخالفت بر سر مکان مذاکرات است.
صادق زیباکلام استاد دانشگاه با بیان این مطلب در گفتگو با فرارو افزود: بر این اساس متاسفانه شواهد و قرائن از رایزنیهای هیاتهای مذاکره کننده هستهای جمهوری اسلامی ایران و گروه ۱+۵ آنچنان که نمود پیدا کرده حکایت از آن دارد آنچه که برای مسوولان ایرانی اهمیت ندارد حل و فصل بحران به وجود آمده در نتیجه تحریمها و عدم پیشرفت در مذاکرات هستهای با گروه ۱+۵ است.
وی ادامه داد: همچنین باز آنچه از قبال این رایزنیها نمود پیدا کرده و منعکس شده، این است که نکته حائز اهمیت برای مسوولان ایرانی صرفا دستاوردهای سیاسی و تبلیغاتی است. اینکه مثلا به ترکها دهن کجی شود چون از اپوزوسیون سوریه حمایت میکنند و علیه بشار اسد موضع گیری کردهاند ما چون هم پیمان سوریه محسوب میشویم، حاضر نیستیم در کشور ترکیه با گروه ۱+۵ مذاکره کنیم.
زیباکلام گفت: این در حالی است که دو سال پیش که نخستین دور مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ به اصرار جمهوری اسلامی در استانبول برگزار شد، مقامات ایرانی خوشحال و مسرور از اینکه این مذاکرات در استانبول برگزار میشود و جمهوری اسلامی ایران توانست برگزاری مذاکرات در این شهر را با قدرتهای جهانی تحمیل کند.
وی با تاکید بر اینکه اکنون توپ تعویق مذاکرات هستهای ایران و گروه ۱+۵ در زمین جمهوری اسلامی است گفت: بهتر است مسوولان امر اولا دلایل خود برای به وجود آمدن این تعویق را شفاف برای مردم توضیح دهند و ثانیا اعلام کنند که آیا واقعا باور دارند که برای خروج از بن بست مذاکرات هستهای راه حلی وجود دارد و تنها راه حل میتواند مذاکره باشد یا خیر.
این تحلیلگر مسائل بین الملل افزود: متاسفانه اکنون این شائبه ایجاد شده است که مسوولان امر و تصمیم گیر در مذاکرات هستهای خیلی به دنبال راه حل و یا پیشرفت در مذاکرات با گروه ۱+۵ نیستند و آنها صرفا به دنبال اهداف تبلیغاتی خود هستند. که مثلا نشان دهند تغییرات در منطقه بر اساس الگوی جمهوری اسلامی ایران در حال شکل گیری است.
وی تصریح کرد: به نظر میرسد که بر همین اساس هم جمهوری اسلامی ایران، «قاهره» را به عنوان پایتخت کشوری که نماد تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا موسوم به بهار عربی، بیداری اسلامی و یا هر اسم دیگری، به منظور میزبانی از مذاکرات هستهای با گروه ۱+۵ پیشنهاد میدهد تا به جهانیان نشان داده شود که ایران با مصر نزدیک است و پیوند عمیقی بین دو کشور ایجاد شده است.
زیباکلام ادامه داد: پیشنهاد دهندگان قاهره به عنوان میزبان مذاکرات هستهای در حالی به دنبال بهره برداری سیاسی از این پیشنهاد بودند تا به این ترتیب هم گروه ۱+۵ را در موقعیت قبول پیشنهاد ایران قرار دهند و هم امتیازی بزرگ به مصریها با میزبانی از مهمترین مناقشه بین المللی سالهای اخیر اعطا کنند که اولا دو طرف نه مصر و نه گروه ۱+۵ هیچ علاقهای به برگزاری این مذاکرت در قاهره از خود نشان ندادند و ثانیا مصریها به اندازه کافی به جهانیان ثابت کردهاند که از الگوی جمهوری اسلامی ایران پیروی نمیکنند و به همین دلیل هم هنوز حاضر به برقراری رابطه دیپلماتیک به تهران نشدهاند.
این استاد دانشگاه با انتقاد از مانورهای و تبلیغات سیاسی در حاشیه مذاکرات هستهای گفت: این مانورهای سیاسی و تبلیغاتی از سوی مسوولان در حال دنبال میشود که کشور زیر تیغ شدیدترین نوع تحریمها است که ادامه یافتن و اعمال این تحریمها در هر روز صدمات جبران ناپذیری به کشور وارد میکند.
وی افزود: در حالی که تحریمهای ناعادلانه و بیرحمانه کشورهای غربی به نوعی اقتصاد ایران را فلج کرده است عقل حکم میکند که مقامات دولتی اولویت را نه منورهای سیاسی و تبلیغاتی بلکه یافتن راه حلی برای برون رفت از بن بست کنونی و توقف تحریمها قرار دهند که این ممکن نیست مگر از دل مذاکرات.
زیباکلام درخاتمه پیشنهاد داد: برای آنکه در هر دور از مذاکرات با مشکلی این چنینی بر سر انتخاب مکان مذاکرات دچار نشویم بهتر است یک مکان ثابت همچون وین، ژنو یا بروکسل به عنوان مکان ثابت مذاکرات هستهای انتخاب شود تا دو طرف در هر دورهای برای وقتشان را صرف تعیین مکان مذاکرات نکنند و بیش از پیش به اصل مذاکرات بپردازنند.
وی تاکید کرد: در این صورت خود به خود راه مانورهای سیاسی و تبلیغاتی برخی در ایران بسته میشود تا دیگر از مذاکرات هستهای که صرفا برای حل و فصل سوالات و ابهامات حول محور برنامه هستهای ایران است را محلی برای نشان دادن عقد و اخوت با کشورهای دیگر نکنند تا به این ترتیب مثلا یک روز برای نشان دادن دوستی با افغانستان، کابل را یا برای عیادت از هوگو چاوز، رییس جمهوری ونزوئلا، کاراکاس را برای میزبانی مذاکرات هستهای پیشنهاد دهند.