محمود احمدی نژاد در میان 6 کاندیدای انتخابات ریاست جمهوری که روز جمعه با هم رقابت می کردند کدام را ترجیح می داد. قراین حاکی از آن بود که گزینه مورد نظر او سعید جلیلی بود یا دورترین گزینه و بدترین حالت را برای خود انتخاب محمد باقر قالیباف می دانست.
صادق زیبا کلام - استاد علوم سیاسی دانشگاه - اما معتقد است: احمدی نژاد بعد از رفتارهایی که با هاشمی انجام داد ضرب المثل «چوب خدا صدا ندارد، اگر بخورد دوا ندارد» را با تمام وجود حس کرد و به همین دلیل بدش نمی‌آمد که با روی کار آمدن روحانی، کمی از آن مسایل جبران شود و هاشمی را خوشحال ببیند.
در روزهایی که رسانه ها چندان سراغ موضوع احمدی نزاد نمی روند؛ گفت و گو با منتقد او که لحن متفاوتی را درباره وی به کار می برد خواندنی است. در ادامه گفتگوی صادق زیبا کلام با عصرایران را می خوانیم:
ترجیح احمدی نژاد پیروزی کدام کاندیدا بود؟
دوست دارم در جواب سؤال شما اینطور بگویم که احمدی نژاد با موفقیت کدام یک مخالف بود و دوست داشت که پاستورنشینی چه کسی را نبیند. مطمئنا بیشترین مخالفت را با آقای قالیباف دارد و شهردار فعلی تهران در صدر لیست منفوران رییس فعلی دولت قرار دارد. یعنی تشکیل دولت توسط او بدترین اتفاق برای احمدی نژاد بود. همچنین مدال نقره از این لحاظ به سعید جلیلی می‌رسد. چون جلیلی از خیلی جهات با احمدی نژاد شباهت دارد و رفتارش به طرز حزن انگیزی یادآور محمود احمدی نژاد سال 84 بود.
با این توضیحات چرا باید با او در تضاد باشد؟
بغض و کینه احمدی نژاد به این دلیل است که احساس می‌کند اصولگرایان از او برای تخریب هاشمی رفسنجانی و همچنین به حاشیه راندن اصلاحات بهره برداری کردند و هنگامی که دیگر برایشان کاربردی نداشت، او را انگار به دور انداختند و به همین دلیل سعید جلیلی را هم عضو همان گروهی می داند که به او بد کردند وبه تخریب او پرداختند.
و نفر سوم؟
علی اکبر ولایتی.
اما او چهره ای معتدل و حاشیه گریز است و گریزان ازهیاهوها.
با نظر شما و این که ولایتی رسما چهره معتدل و میانه رویست موافقم اما از نظر احمدی نژاد ولایتی هم به مجموعه ای تعلق دارد که از او بهره برداری کردند و زمانی که احساس کردند دیگر به دردشان نمی‌خورد، کنارش زدند. نفر چهارم محسن رضایی است که مشکل خاصی با احمدی نژاد نداشت. پس او را هم در ردیف تخریب کنندگان نمی‌بیند. بنابر این اگر آقای رضایی رییس جمهور می‌شد، برای رییس جمهور فعلی خیلی ناخوشایند نبود. ولی با توجه به شناختی که از احمدی نژاد دارم، تاکید دارم در لیست شش نفره کاندیداها، حسن روحانی آخرین کسی بود که رییس جمهور شدنش، رییس جمهور فعلی را آزار می‌داد.
یعنی احمدی نژاد، نماینده هاشمی را به نماینده های اصولگرایی ترجیح می‌دهد؟
قطعا بله.
این "قطعا "از کجا می‌آید؟
ببینید! حسن روحانی در انتهای لیست بغض و کینه احمدی نژاد قرار می‌گیرد و این دلیلی ندارد غیر از اینکه روحانی نماینده هاشمی در انتخابات بود.
یعنی احمدی نژاد از پیروزی گزینه هاشمی «خوشحال» است؟
بله. هیچ کس به اندازه احمدی نژاد نمی‌داند که در این چند سال دولتی‌ها تا چه حد به هاشمی رفسنجانی ظلم کرده‌اند و او با اتهام‌های بی مورد مواجه شده است. احمدی نژاد شخصا از سال 84 با هاشمی ناجوانمردانه رفتار کرد، هیچ کس به اندازه خودش نمی‌داند که تمام مهره های هاشمی را با ندانم کاری کنار گذاشت، حتی با استاندار یکی از استانه ای مهم به دلیل استقبال از هاشمی برخورد کرد تا میزان بغض و کینه‌اش آشکارشود.
او هر کاری می‌توانست انجام داد و جالب اینکه هاشمی هیچ واکنشی نشان نداد. به همین دلیل احمدی نژاد بعد از رفتارهایی که با او انجام داد ضرب المثل «چوب خدا دوا ندارد، اگر بخورد صدا ندارد» را با تمام وجود حس کرد و به همین دلیل بدش نمی‌آمد که با روی کار آمدن روحانی، کمی از آن مسایل جبران شود و هاشمی را خوشحال ببیند. به این دلیل گفته بودم محال است اجازه بدهد حتی تخلفی کوچک در انتخابات رخ دهد.
فارغ از این بحث راز واکنش آرام و بی حاشیه احمدی نژاد به رد صلاحیت مشایی چه بود در حالی که احمدی نژاد را با حاشیه ها می شناسیم. در حالی که گفته می‌شد احمدی نژاد به راحتی حاضر نیست از قطار قدرت پیاده شود.
این نظر خیلی مطرح می‌شود و اصلا این اصطلاح را من در مطبوعات رواج دادم که آقای احمدی نژاد به راحتی حاضر به ترک پاستور نمی‌شود و به همین دلیل حتی حالتهایی را درباره واکنش احمدی نژاد به رد صلاحیت مشایی می‌آوردم و در کمال شجاعت باید بگویم گمانه زنی‌های من غلط بود و فکر او را درست نخوانده بودم و فکر می‌کردم مقاومت بیشتری نشان می دهد. البته یکبار اقای حسین شریعت مداری در روزنامه کیهان نوشت احمدی نژاد هیچ مدرکی در دست ندارد. البته اگر هم سندی از کسی دارد، شاید به دلیلی افشا یا منتشر نکرد.
چه دلیلی؟
به نظر من حالا که انتخابات با شکست قاطع اصولگرایان تمام شد، احمدی نژاد این فرصت را دارد تا به اصولگرایان منتقد خود بگوید در سال 84 و 88 این «خود» من بود که را یگرفت و ربطی به جریان اصولگرایی نداشت. پس نباید بر سر او منت بگذارند، چرا که در غیاب او بود که آن‌ها با فاصله زیادی به کاندیدای رقیب باختند. البته شاید هم اصولگرایان در واکنش بگویند ندانم کاری‌ها و سیاست‌های غلط احمدی نژاد موجب شد که جامعه به گزینه های اصولگرایی روی خوش نشان ندهد.
واقعیت چیست؛ احمدی نژاد درست می‌گوید یا اصولگرایان؟
هم اصولگرایان درست می‌گویند و هم احمدی نژاد. جریان اصولگرایی در رای آوری او در دو انتخابات تاثیر داشتند. البته احمدی نژاد هم شخصیت و کاریزمای رای آوری داشت، کافی است تا او را با سعید جلیلی مقایسه کنید تا بیشتر متوجه این موضوع شوید. به نظر من کاریزمای محمد غرضی از جلیلی بالاتر بود. در پایان لازم می‌دانم بگویم سکوت احمدی نژاد همه را غافلگیر کرد اما الان می‌تواند به همه مخالفانش بگوید که همه اتهام‌های وارده غلط بود و با مردانه و صادقانه برگزار کردن انتخابات به لحاظ اخلاقی در مواجهه با رقبا برنده شد.
دکتر دیگر تمام شده است