نیویورک‌تایمز: آمریکا گروگان نفوذ ایران است

به گزارش خبرگزاری مهر ، روزنامه آمریکایی نیویورک تایمز با انتشار مطلبی با اشاره به توافق هسته ای اخیر دولت آمریکا با ایران نوشت ، این توافق نه تنها کاهش محبوبیت اوباما در داخل آمریکا را تحت الشعاع قرار خواهد داد بلکه اهمیت آن فراتر از این موضوع است.

این روزنامه می نویسد توافق هسته ای با ایران این فرصت را برای اولین بار بعد از 3 دهه برای کاخ سفید به وجود آورده است تا خط و خطوط جدید آمریکا در خاورمیانه را پیگیری کند.

نویسنده هر چند تحقق این هدف برای آمریکا را منوط به رسیدن به یک توافق نهایی با ایران دانسته اما در عین حال می نویسد: حقیقت این است که آمریکا و ایران بعد از سال ها دوری یک توافقنامه دیپلماتیک امضاء کرده اند حال چه تاکتیکی باشد و چه موقتی. این توافق در را به روی تغییرات ژئوپلتیک احتمالی در منطقه گشوده است فرصتی که در سه دهه گذشته نصیب هیچ یک از روسای جمهور آمریکا نشده است.

ولی نصر رئیس دانشکده مطالعات پیشرفته بین الملل  جان هاپکینز در این خصوص می گوید: مهم نیست که چه فکرهایی در این باره می شود این توافق یک توافق تاریخی است و موجب تغییر عمده در منطقه خواهد شد و صحنه شطرنج منطقه بطور کلی باید از نو چیده شود.

در بخش دیگری از این مطلب آمده است باراک اوباما که قصد دارد تمرکز خود را بدون تحلیل رفتن در خاورمیانه معطوف آسیا کند با تلاش برای دستیابی به توافق هسته ای با ایران دو هدف را دنبال می کرد یکی توقف برنامه هسته ای ایران و دیگری درگیر نشدن در درگیری نظامی دیگری در منطقه.

به گزارش این روزنامه آمریکایی ولی نصر حتی معتقد است آمریکا می تواند با نزدیک تر شدن به ایران و با استفاده از نفوذ ایران در این دو کشور از بحران هایی که در سوریه و افغانستان درگیر آن است خلاصی یابد.

نویسنده این مطلب معتقد است دورنمای این اهداف احتمالی کاخ سفید است که موجب نگرانی عربستان سعودی و رژیم اسرائیل درباره توافق هسته ای اخیر شده است بطوریکه نتانیاهو نخست وزیر رژیم اسرائیل این توافق نامه را یک اشتباه تاریخی خواند.

نویسنده در بخش دیگری یکی دیگر از علل تمایل دولت اوباما برای دستیابی به یک توافق هسته ای با ایران را داشتن دست بالا از سوی ایران در منطقه و سوریه خوانده و به نقل از الیوت آبراهام از مقامات سیاست خارجی آمریکا در زمان ریاست جمهوری رونالد ریگان می نویسد: دولت آمریکا در حال حاضر به نوعی گروگان عملکردهای ایران در منطقه است.