پوریا عالمی در روزنامه شرق نوشت:
ما معتقدیم باید پایتخت را خُرد کنیم چراکه غم‌انگیزترین نقشه، نقشه راه‌های ریلی، هوایی و جاده‌ای ایران است که خلاصه‌ش این است که هر کی بخواهد برود هر کجا ناچار باید بیاید تهران. البته نیازی نیست اشاره کنیم که سروته همه‌چیز از مسایل درمانی تا اقتصادی و فرهنگی و... همش به تهران می‌رسد و اصولا هیچ‌کسی هیچ‌جای دیگری کاری هم بخواهد بکند نمی‌تواند بکند چون ابزار کار و بازار کارش در تهران است. اما پیشنهاد ما چیست؟
ما می‌گوییم پایتخت را خرده‌خرده کنیم. یعنی وزارت اقتصاد را بدهیم دست اصفهانی‌ها. اینطوری ممکن است کمی گرسنگی بکشیم اما خیالمان راحت است که حساب بانکی‌مان همیشه پرپول است. وزارت فرهنگ و هنر را بدهیم دست شیرازی‌ها که دوباره بتغزلیم و بلغزیم کنار رکن‌آباد. البته با این اوضاع که عملا همه بیکاریم، می‌توان وزارت کار را هم سپرد دست شیرازی‌ها.
کارهای عمرانی را بسپاریم دست استان‌های مرکزی که کار را دوروزه جمعش کنند. وزارت نفت را هم بسپاریم دست یزدی‌ها، اینطوری یک چکه نفت هم از دستمان نمی‌چکد و منابعمان نه‌تنها هدر نمی‌شود، حتی استفاده هم نمی‌شود و نو می‌ماند. همه فعالیت‌های ورزشی را هم بفرستیم جزیره کیش. چون اکثرا اهل حرکات نمایشی هستند و جزیره کیش هم نمایشگاه بزرگی محسوب می‌شود. برای شهرهای دیگر هم بعد نسخه می‌پیچیم. اما تهران را چی‌کار کنیم؟ هیچی. وقتی وزارتخانه‌ها برود توی شهرهای دیگر، کارها هم در کشور پخش می‌شود و پایتخت هم پخش‌وپلا. بعد همه می‌روند سر کاروبارشان و تهران خلوت می‌شود. در این صورت تهران را می‌توانیم تبدیل کنیم به موزه عبرت. تا همه بیایند تماشا و درس عبرت بگیرند که لقمان‌وار چه‌کار نباید بکنند که به تهران نکشند و عاقبت‌به‌خیر بشوند.
شیدا مقصودلو، همسر ایرانی ژوزه مورایس کیست؟ داستان یک عکس دو نفره با اصغر فرهادی 
حذف کارت بانکی این شش بانک قطعی شد 
عرضه جدید خودرو‌های وارداتی؛ محصولات برقی وارد می‌شوند 
سنگ قبر نجومی شد؛ 80 میلیون 
اعتراف عجیب و غریب عادل فردوسی‌پور در یک مصاحبه ویدیویی 
عکس | گرانترین ست ورزشی جهان بر تن کریستیانو رونالدو 
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
