مبادلات محصولات فولادی روز گذشته در بازار در حالی انجام شد که معامله‌گران کمترین انگیزه‌ای برای حضور در بازار و خرید آهن‌آلات نداشتند.
در همین حال در تالار صنعتی بورس کالا نیز روز پایانی عرضه‌های فولادی در هفته جاری با رقابت خریداران روی یکی از عرضه‌ها و بی‌تقاضا ماندن تختال فولاد خوزستان به پایان رسید. چهارشنبه ذوب آهن اصفهان با دو عرضه نقدی و سلف در تالار صنعتی شرکت کرد. عرضه سلف این شرکت 1100 تن سبد میلگرد با قیمت پایه 1610 تومان بود که تا پایان زمان معاملات این حجم ارائه شده به فروش رسید. سبد طول کوتاه میلگرد و تیرآهن نیز دیگر عرضه این شرکت با بهای پایه 1400 تومان در حجم 11 هزار و 325 تن بود که بیش از 26 هزار تن مازاد تقاضا را تجربه کرد که در نتیجه قیمت پایانی نیز به 1413 تومان افزایش یافت.
به گفته یکی از کارگزاران این سبد طول کوتاه که به طور معمول 100 تومانی اختلاف قیمت با طول نرمال (12 متر) دارد، نسبت به قیمت‌های بازار پایین‌تر بود و از این نظر خرید ارزنده‌ای محسوب می‌شد به همین جهت مورد رقابت خریداران قرار گرفت.
فولاد خوزستان هم دیگر عرضه کننده تالار صنعتی در روز گذشته بود که 70 هزار تن تختال را با بهای 1425 تومان به صورت سلف ارائه کرد که معامله‌ای روی این محصول انجام نشد. به گفته یکی از کارگزاران عدم توافق خریداران و شرکت عرضه کننده بر سر قیمت پایه عامل به فروش نرفتن این محصول- به‌رغم 73 هزار تن تقاضا- بود.
در این روز قیمت‌های بازاری آهن‌آلات نیز روند باثباتی را در مورد انواع سایزهای میلگرد و اندکی رشد را پیرامون برخي شاخه‌هاي تیرآهن‌های ذوبی تجربه کرد. هم‌اکنون طیف وسیعی از معامله‌گران ثبات نسبی یا افزایش قیمت برخی شاخه‌های تیرهای ذوبی را بسیار شکننده تلقي کرده و معتقدند، این روند کوتاه مدت و مقطعی است و از هفته آتی به دلیل نبود خریدار در بازار و تداوم رکود، میل به کاهش قیمت بار دیگر به بازار باز خواهد گشت.
در این میان اغلب فعالان بازار اذعان می‌کنند از حضور در معاملات فولاد دلسرد شده‌اند؛ چراکه کمترین نشانه‌ای از ثبات پایدار قیمت‌ها با فرض وجود نوسانات طبیعی و محدود روزانه در این بازار که خریداران را ترغیب به خرید و فروش کند، وجود ندارد. از سوی دیگر اکثر دست‌اندرکاران نیز انتظار اتفاق خاصی به غیر از این روند را برای ماه‌های پایانی سال ندارند مگر آنکه به هر دلیلی خوش‌بینی به بازار فولاد برگردد و قیمت‌ها رشد کند تا تجار و خریداران به خریدهای پایان سال بازگردند.
اما اگر قیمت‌ها باز هم کاهش یابد و خریدی صورت نگیرد، باید در انتظار توقف بعضی کارخانه‌ها و ورشکستگی طیف بیشتری از تجار بود؛ چراکه فولادسازان و تجار با این روند توان بازپرداخت و تامین اقساط سرمایه‌گذاری خود را نخواهند داشت. از این‌رو دولت باید برای بقا و حفظ این سرمایه‌گذاری‌ها هرچه سریع‌تر چاره‌اندیشی کند تا سیستم بانکی نیز در پی آن تحت فشار قرار نگیرد.
