باید فکری به حال کوره‌پزخانه‌ها کرد

فقر و نابرابری فقط در شهرها و روستاهای دور افتاده نیست. کوره پزخانه های حاشیه پایتخت حکایت از رنج و محنت انسانهایی دارد که عمر خود را پای کوره های آجر می سوزانند و نشان می دهند در بسیاری از زمانها و مکانها یک انسان با یک انسان دیگر برابر نیست.

به گزارش ایرنا، کارگر کوره پزخانه ای که همه عمرش را در روزهای گرم سال در زیر آفتاب تابستان به درست کردن خشت و یا پای کوره های آجر گذاشته است، می گوید: همه عمر جان می کنیم که بتوانیم در سالهای پایانی عمر استراحت کنیم اما فقط مرگ برای ما راحتی است.

این صدای کارگر کوره پزخانه ای است که 48 سال است، کار می کند اما تنها پنج سال حق بیمه برای او پرداخت شده است. این شکایت بسیاری دیگر از کارگران کوره پزخانه است.

برده داری در دنیای مدرن را می توان در پای کوره های آجر مشاهده کرد. کارگرانی که امید تحقق عدالت دارند پیش از آنکه مرگ آنها را به آرامش ابدی رهسپار کند.

حسن هفده تن معاون روابط کار وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی در دیداری که بتازگی از کوره پزخانه های استان تهران داشت، گفت: این وزارتخانه آمادگی دارد با همراهی انجمن صنفی و اعطای تسهیلات بانکی کوره پزخانه های سنتی را حداکثر در چهار سال آینده به واحدهای مدرن صنعتی، تبدیل کند.

وی اظهار داشت: نگاه وزارت کار به بازرسی از واحدهای تولیدی مبتنی بر مچ گیری نیست بلکه تلاش می کنیم با جلب اعتماد و مشارکت کارفرمایان در کنار صیانت از نیروی کار محیط کار در این بخش را ارتقا بخشیم.

وی افزود: آن دسته از کارگران که بصورت خانوادگی در کوره پزخانه ها شاغل هستند، باید تمام اعضای خانواده براساس مقررات به صورت مجزا بیمه شوند و آن دسته از کارگرانی که به صورت فصلی شاغل هستند، نباید هیچ فاصله ای در بیمه آنها در طول فواصل کاری ایجاد شود.

وی حل مشکل این بخش را مستلزم همکاری تمام نهادهای مسئول و امری فرابخشی دانست و گفت: برای این مهم سازمان تامین اجتماعی و وزارت تعاون، کار و رفاه اجتماعی بیشترین سهم را برعهده دارند.