اگر توافق شود، توافق نظام است نه توافق روحانی و دولت

فرارو - "بدترین برخوردی که با توافق هسته‌ای می‌توان کرد این است که آن را به یک چماق انتخاباتی تبدیل کنیم." یک تحلیل‌گر مسائل سیاسی بابیان این مطلب گفت: شاهدیم برخی افراد که سابقه خوبی در دخالت در سیاست خارجی ندارند تلاش می‌کنند تا به این توافق ملی شان جناحی دهند و به‌این‌ترتیب نظرات خود را در آن اعمال کنند.

با نزدیک شدن به توافق هسته‌ای فشار منتقدان دلواپس بر دولت نیز افزایش‌یافته است. این در حالی است که چند روز قبل علی لاریجانی رییس مجلس از کسانی که پشت رهبری پنهان می شوند انتقاد کرده بود.

دلواپسان راه خود را می‌روند و حالا که مسئله توافق جدی شده است سناریو تازه‌ای در پیش‌گرفته‌اند. این بار به جای فشار آوردن به ظریف و تیم مذاکره‌کننده، به سراغ روحانی رفته‌اند. گویا با این شیوه قصد دارند راهی برای ادامه فشارها بر روحانی بعد از انجام توافق داشته باشند.

اظهارات اخیر حمید رسایی نماینده اصولگرای تهران در همین راستا است. او بابیان جمله‌ای از علی شریعتی مبنی بر اینکه «من به‌عنوان کسی که رشته کارش تاریخ و مسائل اجتماعی است. ادعا می‌کنم که در تمام این دو قرن گذشته در زیر هیچ قرارداد استعماری، امضای یک آخوند نجف رفته نیست؛ درحالی‌که در زیر همه این قراردادهای استعماری، امضای آقای دکتر و آقای مهندس فرنگ‌رفته هست!» روحانی را همان آخوند نجف رفته‌ای معرفی می‌کند که این بار یک قرارداد استعماری را امضا می‌کند.

نماینده نزدیک به طیف پایداری از این فراتر هم رفته است و  در ادامه می‌گوید که از امضای توافقی که خط قرمزها را در آن رعایت نشود به دو نحو می‌توان استنباط کرد. نخست اینکه روحانی آن‌طور که باید و آن‌طور که گفته است به ولایت‌فقیه معتقد نیست و باید در ولایتمداری او تردید کرد و دوم اینکه، امضای توافق با نظر روحانی نبوده و یک جریان سازش بیرون از دولت نظر خود را بر او تحمیل کرده‌اند که در این صورت باید بر صلاحیت روحانی برای ادامه فعالیت در سمت ریاست جمهوری تردید کرد!

حالا سوال این است که این سخنان تند چه هدفی را دنبال می کند؟

حشمت‌الله فلاحت پیشه تحلیل‌گر مسائل سیاسی در گفت‌وگو با فرارو در این خصوص با اشاره به اینکه توافق هسته‌ای در حقیقت توافقی میان کشور جمهوری اسلامی ایران و اعضای 1+5 است، گفت: به نظر من کسی نمی‌تواند خود را به گمراهی بزند و این‌طور استدلال کند که توافق میان یک شخص خاص و 1+5 است.

وی افزود: از صحبت‌های برخی افراد که سابقه شرکت در قانون‌گذاری نیز دارند تعجب می‌کنم زیرا این‌ها ماهیت تصمیم‌گیری در جمهوری اسلامی ایران را می‌دانند اما به گونه دیگری صحبت می‌کنند.

نماینده پیشین مجلس توضیح داد: مقولات کلان کشور در شورای عالی امنیت ملی تصمیم‌گیری می‌شود و پرونده هسته‌ای از جمله این مقولات است. این موضوع با مسائل مهم دیگری همچون ارتباط ایران با آمریکا، ارتباط ایران با اروپا، توسعه جمهوری اسلامی ایران و ... عجین شده است و به همین خاطر شان طرح در شورای عالی امنیت ملی را دارد زیرا هر یک از این موارد به تنهای ازجمله مقولات کلان کشور است.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی اگر توافق شود، این توافق به‌هیچ‌وجه نمی‌تواند بدون رعایت خطوط قرمز کشور صورت گرفته باشد مگر اینکه شورای عالی امنیت ملی خطوط قرمز را به نحو دیگری تعریف کرده باشد.

به گفته وی این توافق جمهوری اسلامی ایران است نه توافق یک فرد و یک دولت لذا یک مسئله ملی است که همه مردم با آن مواجه هستند.

فلاحت پیشه تأکید کرد: همه‌کسانی که در تصمیم‌گیری در خصوص این پرونده نقش دارند به‌نوعی برآمده از رأی مردم هستند. روحانی که با رأی مردم رییس‌جمهور شده است، ظریف که جزئی از دولت است و حتی رییس مجلس که عضو شورای عالی امنیت ملی است بر اساس قانون صلاحیت نمایندگی ملت رادارند.

این تحلیلگر مسائل سیاسی بابیان اینکه در طول تاریخ همه قوانین، توافق‌ها برحسب شرایط شکل‌گرفته است، گفت: بدترین برخورد این است که این پرونده ملی به یک چماق انتخاباتی تبدیل شود اما شاهدیم برخی افراد که سابقه خوبی در دخالت در سیاست خارجی ندارند تلاش می‌کنند تا به این توافق ملی شان جناحی دهند و به‌ این‌ترتیب نظرات خود را در آن اعمال کنند.

وی افزود: در شرایط فعلی و با توجه به مواضع مقام معظم رهبری در این خصوص که به‌کرات از تیم مذاکره‌کننده حمایت کرده‌اند و اطمینان خود را نسبت آنها ابراز کرده‌اند، این شیوه عمل برخلاف خواست ایشان است و ادامه آن حتی سبب می‌شود که در آینده کسی به سمت انعقاد هیچ موافقت‌نامه خارجی نرود درحالی‌که این توافق در فضای قانونی در حال شکل‌گیری است.

نماینده پیشین مجلس شورای اسلامی با تأکید بر اینکه اگر مسئولان جمهوری اسلامی و نخبگان کشور بخواهند سازنده عمل کنند باید در قالب اسناد فرادستی توسعه‌ای عمل کنند، گفت: مهم‌ترین سند فرادستی ما سند چشم‌انداز 20 ساله است که بر اساس آن تا سال 1404 یعنی ده سال آینده به قدرت اول منطقه در تعامل سازنده با دنیا، تبدیل شویم. برای رسیدن به این هدف نیز با 26 کشور رقابت می‌کنیم که چند تا از آنها رقبای اصلی ما هستند.

وی افزود: یکی از رقبای اصلی ما ترکیه است که از ده سال قبل تاکنون برنامه‌ای با عنوان راهبرد به صفر رساندن مشکلات با کشورهای همسایه و دیگر کشورها را سرلوحه سیاست خارجی خود قرار داده است. شاید ما نتوانیم به خاطر مسائل ایدئولوژیک مانند ترکیه عمل کنیم اما لازم است که اختلافاتی که مانع تحقق اهداف چشم‌انداز می‌شود را تا حد ممکن تعدیل کنیم. یکی از این موارد اختلافی همین پرونده هسته‌ای است که به شده لوث شده اما همچنان قوی است لذا اکنون‌که مذاکرات به این مرحله رسیده است حتماً باید تا رسیدن به توافق ادامه یابد و ضروری است که از آن حمایت کنیم.