فرارو- هر کارگردانی که بخواهد فیلمی دربارۀ یک نابغۀ پریشان احوال بسازد، احتمالا اولین بازیگری که به ذهنش می‌آید بندیکت کامبربچ است. او بار‌ها در نقش چهره‌های نابغه درخشیده است، از شخصیت‌های تخیلی مثل شرلوک هولمز گرفته تا شخصیت‌های واقعی مثل آلن تورینگ و توماس ادیسون. در فیلم «زندگی الکتریکی لوئیس وین» که ویل شارپ آن را کارگردانی کرده، کامبربچ باز هم تردستی کرده و بازی درخشانی در نقش لوئیس وین ارائه کرده است.
به گزارش فرارو؛ وین هنرمندی بود که به‌خصوص به خاطر نقاشی‌های سوررئالی که از گربه‌ها می‌کشید مشهور شد؛ نقاشی‌هایی که نگاه ما به گربه‌ها را برای همیشه تغییر دادند. اما اگرچه بازی نقش اصلی عالی است، کلیت فیلم آنقدر‌ها که باید و شاید درخشان نیست.
البته یک ساعت اول فیلم زندگی الکتریکی لوئیس وین، خوب از کار درآمده است. در ابتدای فیلم الیویا کولمن (که نقش راوی فیلم را دارد) لوئیس را به عنوان یک «معلم ناکام هنر، موسیقیدان شکست‌خورده، علاقه‌مند پرشور به سرگرمی‌های مختلف و البته گاهی اوقات نقاش» توصیف می‌کند و می‌گوید او تنها کسی است که هزینه‌های پنج خواهرش را تامین می‌کند. یکی از خواهران او به اسم کارولین (با بازی آندره‌آ رایزبورو) اصلا از اینکه لوئیس وارد رابطه‌ای عاطفی با امیلی ریچاردسون می‌شود راضی نیست، چون برای یک جنتلمن افت دارد که با یک معلم سرخانه ارتباط داشته باشد.
ماجرای این دلدادگی که به ازدواج ختم می‌شود بهترین قسمت فیلم است. پذیرش و محبت امیلی و رفتار معصومانۀ او در نسبت با لوئیس بسیار شیرین و گرم است و ارتباط خیلی زیبایی را میان آن‌ها رقم زده است. ما باید عشق پرشور آن‌ها را خیلی خوب احساس کنیم تا صحنه برای اتفاقات بعدی آماده شود. در اینجاست که لوئیس با گربه‌ای به اسم پیتر آشنا می‌شود؛ اتفاقی که تخیل او را شعله‌ور می‌کند و ردپایی ابدی بر ذهن او و بر همۀ دنیا به جا می‌گذارد.
اما در حالی‌که یک ساعت اول خیلی خوش‌ساخت و متمرکز است، بقیۀ فیلم زندگی الکتریکی لوئیس وین، شتاب‌زده و سرسری است. ۲۵ سال ادامۀ زندگی لوئیس وین خیلی سریع مرور می‌شود و این نگاه سریع و گذرا چندان دلپسند نیست. نکتۀ بدتر این است که انگار شارپ و استفنسون در فیلمنامه‌ای که نوشته‌اند خیلی مطمئن نبوده‌اند که با بیماری روانی لوئیس که منجر به ازکارافتادگی او شد چطور باید برخورد کنند. گاهی این بیماری به صورت شور و هیجان و گاهی به صورت بوالهوسی و دمدمی‌مزاجی نشان داده شده و دائما بین این دو حالت در نوسان است.
اگر بازی نقش اصلی هم دچار تزلزل می‌شد اوضاع فیلم واقعا خراب بود. اما کامبربچ واقعا بهترین عملکرد خودش را ارائه کرده و زمان پیری لوئیس را هم بسیار عاطفه‌برانگیز و درخشان از کار درآورده. فیلم «زندگی الکتریکی لوئیس وین» اگرچه نقائصی دارد، اما مثل همۀ فیلم‌های خوب زندگینامه‌ای، این علاقه را در بیننده ایجاد می‌کند که بیشتر دربارۀ شخصیت اصلی فیلم بداند.
- کارگردان: ویل شارپ (Will Sharpe).
- فیلمنامه‌نویسان: سیمون استفنسون (Simon Stephenson)، ویل شارپ.
- بازیگران: بندیکت کامبربچ (Benedict Cumberbatch)، کلر فوی (Claire Foy)، آندره‌آ رایزبورو (Andrea Riseborough) و دیگران.
- امتیاز: ۶.۸/۱۰
