بحران اوکراین که اکنون به جنگی تمام‌عیار تبدیل شده، روز‌های سرنوشت‌ساز خود را سپری می‌کند. ستون ۶۰کیلومتری زرهی و مکانیزه ارتش روسیه پشت دیوار‌های کی‌یف به صف شده‌اند.
به گزاش همشهری، در میان تحلیلگران نظامی جهان، تقریبا کسی شک ندارد که در صورت آغاز حمله سنگین زمینی روسیه به کی‌یف، این شهر سقوط خواهد کرد.
دیگر سؤال این نیست که آیا امکان سقوط پایتخت اوکراین وجود دارد یا نه، سؤال این است که ولادیمیر پوتین و فرماندهان نظامی در مسکو، چه وقت دستور حمله را صادر خواهند کرد.
حمله روسیه به اوکراین در ادامه زورآزمایی میان مسکو و غرب برای تعیین حوزه نفوذ مقابل یکدیگر قرار می‌گیرد؛ موضوعی که با برنامه پیمان آتلانتیک شمالی موسوم به ناتو برای گسترش به سمت شرق اروپا، به مسئله‌ای حیاتی برای روسیه تبدیل شده است.
ولادیمیر پوتین طی سال‌های حضور در قدرت، به‌دنبال احیای جایگاه روسیه در جهان و به‌خصوص در برابر غرب به رهبری آمریکا بوده است. تمایل شدید دولتمردان اوکراینی طی ماه‌های اخیر برای تبدیل کشورشان به حوزه نفوذ غرب، عبور از خط قرمزی است که روسیه از سال۲۰۰۸ اعلام کرده است.
کی‌یف در سال۲۰۰۸ گام‌های مهم خود برای غربی شدن را برداشت و تمایلش برای پیوستن به ناتو و اتحادیه اروپا را اعلام کرد؛ موضوعی که با واکنش تند روسیه مواجه شد.
اوکراین در دوره شوروی یکی از ستون‌های اصلی امنیتی مسکو در برابر بلوک غرب بود و ولادیمیر پوتین نمی‌توانست بپذیرد اکنون این کشور با عضویت در پیمان ناتو، غرب و آمریکایی‌ها را به پشت مرز‌های روسیه بکشاند.
کشیده شدن جنگ به روز هفتم و تحولات میدانی نشان می‌دهد که حمله روسیه به اوکراین، آنقدر‌ها طبق برنامه پیش نرفته است. پیشروی روس‌ها کند شده، اما قدرت برتر نظامی روسیه، در نهایت تعیین‌کننده سرنوشت جنگ خواهد بود. طی روز‌های آینده ۴سناریو می‌توان برای جنگ اوکراین متصور بود.
به‌نظر می‌رسد برکناری دولت ولودیمیر زلینسکی و انتصاب یک دولت متمایل به روسیه به جای آن، ایده‌آل‌ترین سناریو برای مسکو باشد. اما شرایط طی روز‌های اخیر در میدان جنگ به‌گونه‌ای پیش رفته که احتمالا خود مسکو نیز دیگر به این سناریو فکر نمی‌کند.
با کند شدن پیشروی‌های روسیه، دولت اوکراین فرصت لازم برای مسلح کردن مردم را پیدا کرده است. اکنون فقط در کی‌یف حدود ۱۸هزار نفر از مردم مسلح شده‌اند. در چنین شرایطی، تعیین یک دولت جدید متمایل به روسیه، با مقاومت سرسختانه مردم مواجه خواهد شد و امکان‌پذیر نیست.
در صورت سقوط کی‌یف، دولت اوکراین مجبور خواهد شد به شروط مورد نظر روسیه تن دهد. از مدت‌ها قبل گفته می‌شد که روسیه اگر به اوکراین حمله کند، تا رودخانه «دنیپر» پیش خواهد رفت.
این رودخانه از شمال تا جنوب اوکراین کشیده شده و این کشور را به ۲قسمت تقسیم می‌کند. دنیپر از وسط کی‌یف نیز عبور می‌کند. در سناریوی دوم، روسیه ممکن است برای اشغال نیمه شرقی اوکراین اقدام کند.
مناطق جدایی‌طلب دونتسک و لوهانسک و همچنین شبه‌جزیره کریمه نیز در نیمه شرقی قرار می‌گیرند. اقدام به‌عنوان یک دولت اشغالگر و مدیریت منطقه وسیع شرق اوکراین گزینه ایده‌آل روسیه، به‌خصوص اکنون که تحت تحریم شدید اقتصادی غرب قرار گرفته، نخواهد بود.
اگر پایتخت اوکراین سقوط کند، گزینه معقول‌تر برای روسیه کنار آمدن با دولت زلینسکی با ایجاد تغییرات محدود در ترکیب کابینه است. زلینسکی طی روز‌های اخیر توانسته حمایت گسترده مردمی برای خود دست و پا کند و محبوبیتش اکنون به بیش از ۹۰درصد رسیده است.
در چنین شرایطی، مسکو می‌تواند مذاکره با زلینسکی برای تغییر ساختار حکومت در اوکراین به یک حکومت فدرال را آغاز کند. در این شرایط، وضعیت نیمه خودمختاری مناطق جدایی‌طلب دونتسک و لوهانسک و همچنین شبه‌جزیره کریمه از سوی دولت مرکزی اوکراین مورد پذیرش واقع خواهد شد؛ موضوعی که می‌تواند یک پیروزی سیاسی برای روسیه تلقی شود و زمینه عقب‌نشینی نیرو‌های این کشور از اوکراین را فراهم کند.
سناریوی کمتر محتمل دیگر، توقف برنامه حمله به کی‌یف و ادامه مذاکرات میان روسیه و اوکراین است. دور نخست مذاکرات روز دوشنبه در شهری کوچک در بلاروس و در نزدیکی مرز اوکراین انجام شد. مذاکرات ۵ساعت به طول انجامید، اما بدون هیچ نتیجه مشخصی به پایان رسید.
۲طرف در عین حال توافق کردند که گفتگو‌ها را ادامه دهند. مسکو می‌تواند کی‌یف را زیر فشار سنگین احتمال حمله نگه دارد و همزمان در دور دوم مذاکرات، خواسته‌های خود را به طرف اوکراینی تحمیل کند. خواسته‌های اصلی روسیه، اعلام بی‌طرفی اوکراین و توقف روند عضویت در ناتو و همچنین پذیرفتن استقلال دونتسک و لوهانسک و همچنین شبه‌جزیره کریمه خواهد بود.
