روزنامه فرهیختگان نوشت: عموم افرادی که در ناآرامی‌های اخیر شهر‌های ایران در نقش لیدر و برنامه‌ریز دخیل بوده‌اند، توسط نیرو‌های امنیتی و انتظامی بازداشت شده‌اند.
بسیاری از این افراد -فارغ از قوت یا ضعف پایه استدلال‌شان- عرصه عمومی جامعه را فضای گفتگو نمی‌دانستند که پیش از رسیدن به این جمع‌بندی، بنابر زیست انتقادی خواهان به‌رسمیت شناخته شدن بودند.
چندی پس از دستگیری این افراد، رهبر انقلاب بسیاری از آن‌ها را مورد عفو قرار دادند. این عفو منحصر به رهبر انقلاب نشده و رئیس‌جمهور نیز صبح روز گذشته در مراسم بزرگداشت چهل‌وچهارمین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی از امتداد مسیر عفو توسط دولت گفت.
این مسیر به‌طور واضح پیام «به‌رسمیت شناختن گفتگو» در عرصه عمومی را می‌دهد. این امر نشان‌دهنده این است که حاکمیت قصد فراهم کردن پیش‌نیاز‌های گفتگو در عرصه عمومی دارد و نکته آنکه از مقدمات این پیش‌نیازها، ارتباط و «به‌رسمیت شناختن» است. این گامی که توسط حاکمیت برداشته شده، از جهات بسیاری قابلیت پرداخت دارد. یکی از مهمترین جهات، ترجیح و اولویت حاکمیت در ترمیم شکاف‌های اجتماعی و شکل‌گیری «دیالوگ» برای این ترمیم است.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعه‌بارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهت‌های قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
