انتخابات هیات‌رییسه اتاق ایران، مهم‌ترین تشکل بخش خصوصی اقتصاد ایران، قرار است فردا برگزار شود؛ انتخاباتی که برگزاری آن تا زمان نگارش این گزارش با حاشیه‌های زیادی روبرو است.
به گزارش اعتماد، انجمن نظارت بر انتخابات اتاق بازرگانی اعلام کرده انتخابات را در زمان تعیین‌شده یعنی ۲۸ خردادماه برگزار می‌کند. اما هنوز حراست وزارت صنعت، معدن و تجارت نظر نهایی خود را در مورد تمام ۴۳ کاندیدای انتخابات هیات‌رییسه اعلام نکرده است. درحال حاضر طبق اعلام اتاق ۴۳ نفر کاندیدا هستند. البته در روز‌های نخست ۴۱ نفر ثبت‌نام کرده بودند. ولی در یک ماه اخیر دو نفر دیگر به فهرست کاندیدا‌ها اضافه شدند؛ فهرستی که یک ماه قبل اتاق برای دریافت نظر وزارت اطلاعات به آن ارجاع داد، اما هنوز درباره آن اعلام نظر نشده است. روز چهارشنبه نامه‌ای از سوی رییس مرکز حراست وزارت صمت به اتاق بازرگانی رسید که نشان می‌داد حراست وزارت صمت نظر خود را درباره کاندیدا‌های ثبت‌نام‌شده برای انتخابات هیات‌رییسه اتاق ایران اعلام کرده. فهرستی که هنوز رسمی منتشر نشده است و فقط انجمن نظارت بر انتخابات اظهارنظر حراست صمت را برای خود افراد پیامک کرده است.
جهانبخش سنجابی دبیر انجمن نظارت بر انتخابات اتاق ایران می‌گوید: انجمن نظارت بر انتخابات اتاق ایران به دلیل زمان محدود، محتوای نامه را به هریک از کاندیدا‌ها از طریق پیامک اطلاع‌رسانی کرده است. او می‌افزاید: براساس این نامه حراست وزارت صمت حضور گروهی را بلامانع اعلام کرده است. با حضور برخی از افراد مخالفت کرده و پرونده گروهی را هنوز به سرانجام نرسانده و کماکان درحال بررسی است.
یک منبع آگاه در این باره به «اعتماد» می‌گوید: از بین افرادی که خواهان کسب سمت ریاست هستند، یکی، دو نفر حذف شده‌اند. اما شاید با تفسیر حقوقدانان اتاق بتوانند در انتخابات شرکت کنند زیرا نظر اعلامی، نظر حراست وزارت صمت است و نه نظر وزارت اطلاعات.
با این تفاسیر هنوز تکلیف همه کاندیدا‌ها مشخص نیست. موضوعی که این شائبه را ایجاد می‌کند که فردا انتخابات برگزار خواهد شد یا نه؟ سنجابی در این باره نیز به «اعتماد» می‌گوید: اگر تا شنبه ۲۷ خرداد حراست وزارت صمت نتایج نهایی را اعلام نکند، ما همان روز شنبه ظهر یک جلسه فوق‌العاده برگزار خواهیم کرد و درخصوص زمان برگزاری انتخابات تصمیم‌گیری خواهیم کرد. او افزود: ما نهایتا انتخابات را تا یکم تیر برگزار خواهیم کرد. زیرا آخرین مهلت برگزاری انتخابات طبق قانون اتاق ۳۱ خرداد ماه است.
پیش از اعلام نتایج اعلامی حراست وزارت صمت، نامزد‌های ریاست دهمین دوره اتاق بازرگانی در حضور جمعی از فعالان اقتصادی به تشریح برنامه‌های خود پرداختند. در این نشست یونس ژائله، محسن بهرامی ارض‌اقدس، احد عظیم‌زاده، حسین سلاح‌ورزی و حسین پیرموذن به ۴ پرسش از پیش‌تهیه‌شده توسط فراکسیون تشکل‌های اتاق ایران پاسخ دادند. این سوالات پیرامون بودجه اتاق‌های بازرگانی و شیوه هزینه‌کرد آن در گذشته و همچنین برنامه برای آینده آن، انتقاد یا دفاع از نحوه مدیریت اتاق در دوره نهم و وعده کاندیدا‌ها در صورت ریاست بر اتاق دهم بارزترین بخش این برنامه ۱۰ ساعته بود.
اولین کسی که درباره برنامه‌های آتی‌اش سخن گفت، محسن بهرامی ارض‌اقدس بود. او پیش از اینکه در بخش خصوصی حضور داشته باشد فعالیت دولتی داشته. او درباره «بند ادب» بندی که مطابق آن تشکل‌ها حق رای و حضور در هیات‌رییسه اتاق ایران را ندارند، گفت: این بند به دلایلی به وجود آمد که از جمله به اختلافات با آقای خاموشی و ریاست تقریبا مادام العمر ایشان بازمی‌گردد؛ فراکسیون‌ها می‌توانستند به ریاست ایشان پایان دهند و از همین‌رو بند ادب اضافه شد. او افزود: تشکل‌های ملی با شخصیت‌های ارزشمند باید از طریق انتخابات خارج از تشکل در هیات‌نمایندگان حضور یابند؛ این بند را ناعادلانه می‌دانم و معتقدم که باید حق رای و حق کاندیداتوری برای افراد تشکلی وجود داشته باشد.
بهرامی در سخنان خود به نحوه هزینه‌کرد اتاق به‌ویژه در مورد نحوه هزینه‌کرد منابع حاصل از ۴ در‌هزار نیز اشاره کرد و بدون اشاره به اتفاقی مشخص گفت: اتفاقی که افتاده تخلف و مستلزم پیگرد قانونی است، اما نباید از آن حاشیه سازی و همچنین نباید این بحث به رسانه‌های داخلی و خارجی و فضای‌مجازی منتقل شود، به‌نحوی‌که زمینه ایجاد فضاسازی‌های نادرست در مورد اتاق بازرگانی فراهم شود. او ایجاد جوی که اکنون حول اتاق بازرگانی و فعالیت‌های آن ایجاد شده است را موجب آن دانست که از ۳۴هزار نفر کمتر از ۲هزار نفر در انتخابات شرکت کنند و نفر اول اتاق تهران رای کمتر از هزار نفر داشته باشد.
احد عظیم‌زاده نامزد دیگر ریاست اتاق است. عظیم زاده در سخنان خود به ارایه لایحه‌ای برای بهبود امور اتاق اشاره کرد و گفت می‌ایستد تا نتیجه مطلوب را بگیرد، نه اینکه صرفا پیشنهاد بدهد. او افزود: در صورت ریاست، قانون اتاق بازرگانی را برای مهیا‌شدن فعالیت تشکل‌ها تغییر می‌دهد و به آنچه ظلم کنونی که مانع از کاندیدا‌شدن آن‌ها است، می‌خواند، پایان می‌دهد. او همچنین از تلاش برای افزایش تعداد اعضای هیات‌رییسه اتاق به ۹نفر خبر داد و گفت این تعداد برای ایران عدد کمی است. اندکی بعد او این عدد را به ۱۱ و سپس ۱۳ نفر رساند. عظیم زاده وعده داد در صورت انتخاب به عنوان ریاست اتاق ایران درآمد چهار در‌هزار آن را به دو‌برابر می‌رساند و آن را برای تشکل‌ها خرج می‌کند. عظیم زاده خود را ریسک پذیر توصیف کرد و گفت در بازار فرش آنقدر خرید می‌کرده است که همه منتظر ورشکستگی او بودند.
حسین سلاح ورزی، نامزد ریاست اتاق بازرگانی ایران درباره منابع درآمدی حاصل از چهار در‌هزار گفت: می‌پذیرم نتوانستیم این درآمد رانتی را درست هزینه کنیم تا آن درآمد صرف توسعه زیرساخت‌ها و جایگاه یابی بخش‌خصوصی شود. او ادامه داد: مدل چهار در‌هزار عادلانه نیست. مصرف منابع اتاق باید با دقت انجام شود. نامزد ریاست اتاق بازرگانی ایران با بیان اینکه روش بودجه ریزی ما غلط است و باید به‌صورت علمی در آن تجدیدنظر شود، گفت: من معتقدم اتاق ایران ۲۵۰پرسنل ندارد و شامل دست‌کم ۲۵۰تشکل ملی و سراسری است که هریک از آن‌ها دبیرخانه فعالی دارند. همچنین ۳۴ اتاق استانی ما نقش قابل‌انکاری دارند و باید در محاسبات ما لحاظ شوند.
سلاح‌ورزی در پاسخ به این سوال که قبول دارید در اتاق فامیل‌بازی است، گفت: بله. این کاندیدای ریاست اتاق همچنین گفت با پست دولتی خوب اتاق را رها نمی‌کنم و با فشار‌های سیاسی هم تسلیم نمی‌شوم. او با بیان اینکه هرگز در هیچ شرکتی حتی یک‌سنت ارز نگرفته‌ام، گفت: همیشه سعی کرده‌ام نزد سازمان مالیات و تامین‌اجتماعی خوش‌حساب باشم. به‌خاطر چارچوب فکری و طرز تفکر خودم فکر می‌کردم اگر به عنوان نماینده تشکل، دستگاه دولتی را نقد می‌کنم خودم نباید از مزایای آن استفاده کرده باشم، یا بدحساب باشم. او در بخش دیگر با بیان اینکه می‌گویند اتاق رییس‌محور است، خطا و ناپسند است، گفت: من شخصا باورم این است که قانون‌گذار ماموریت‌هایی برای هیات‌رییسه در نظر داشته و اگر انتخاب شوم برای هریک از اعضای هیات‌رییسه مسوولیتی می‌گذارم.
یونس ژائله، نامزد ریاست اتاق در این جلسه با اشاره به اینکه وضعیت اقتصاد پرتورم و با درآمد سرانه کم اصلا شایسته مردم ایران نیست، گفت: به همین دلیل هم ما فرصت آزمون و خطا نداریم. یک تیم که می‌تواند ثروت کشور را افزایش دهد، باید پای کار بیاید، این وضعیت اصلا شایسته مردم نیست. اتاق می‌تواند این مشکلات را حل کند. ژائله با بیان اینکه ما یک برنامه جدی ۷۲صفحه‌ای داریم، ادامه داد: افزایش درآمد کشور را چه کسی باید انجام دهد؟ کسی که خودش کارمند است یا کسی که چک برگشتی دارد یا تیمی که توانایی لازم این کار را دارد؟ برای چنین اقداماتی تشکل‌ها می‌توانند به ما کمک کنند، اما ما هرگز از این تشکل‌ها استفاده نکردیم. تشکل‌ها به قدری مشکل دارند که خودشان هم به سختی سرپا هستند. ما از رای تشکل استفاده کردیم، اما آن‌ها را وارد سیاست‌های اصلی نکردیم، درحالی که به کمک تشکل‌ها می‌توانیم مشکلات واردات و صادرات را اصلاح کنیم. اگر منابع کشور ما کافی نیست باید کمک کنیم بازار‌های جهانی روی خوش به کشور ما نشان دهند. او با بیان اینکه اتاق بازرگانی باید به وظیفه اصلی خود یعنی بهبود محیط کسب‌وکار بپردازد، گفت: باید برای هزینه کرد منابع برنامه داشته باشیم. این منابع باید درست هزینه شود، خود ما اتاق را تضعیف کردیم، منابع ما باید صرف آموزش‌های جدی شود. عضو اتاق نباید ناتوان باشد.
حسین پیرموذن دیگر کاندیدای ریاست اتاق ایران با اشاره به کشیده‌شدن پرونده‌هایی در دوره نهم به خارج از اتاق بازرگانی و بحران‌هایی که از این طریق ایجاد شد، بیان کرد: هرکسی که در این دوره می‌خواهد رییس شود باید بتواند از پس بحران زایی‌ها برآید؛ اینجا مکانی نیست که کسی بگوید من ریسک‌پذیرم، پس صلاحیت دارم. مگر چنین چیزی ممکن است؟ اینجا باید بر اساس علم اقتصاد به مسوولان سه قوه راه‌حل نشان بدهیم. او سپس خطاب به دولت گفت: دولت حق قانون‌گذاری دارد ولی حق دخالت ندارد. اگر دولت دخالت کند، تنها ساختمان اداری غیردولتی نیز به تصرف دولت درمی‌آید. او همچنین تعامل با دولت را راهی ممکن و مناسب برشمرد. پیرموذن در بخشی دیگر گفت: در مورد قانون اتاق، اکثر دوستان نگران هستند. نبود قانون شفاف برای اتاق است که امروز پای دستگاه‌های مختلف را به اتاق باز کرده است و اینکه انتخابات را با چنین آیین نامه‌ای برگزار می‌کنیم نیز به دلیل نبود قانون است.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
