خبرآنلاین نوشت: پس از آنکه منتقدان دولت سیزدهم، انفعال دولت رئیسی در دفاع از تمامیت ارضی کشور و اتخاذ سیاست خارجی مبتنی بر عزت را به چالش کشیدند و از نحوه مواجه دولت سیزدهم با حمایت چین و روسیه از منازعه امارات با ایران بر سر جزایر سه گانه، انتقاد کردند، روزنامه کیهان در ادامه حمایت‌های خود از دولت سیزدهم، ۲۶ تیرماه در مطلبی با عنوان «وطن‌دوستی به شما نمی‌آید!» نوشت:
«ظریف در سفر به کویت (۱۱ آذرماه ۱۳۹۲) توجه کنید. ایشان در یک کنفرانس خبری اعلام کرد که «ایران درباره مالکیت بر جزیره ابوموسی آماده مذاکره است»! آقای ظریف را به طرفداری از دیپلماسی پادشاهان قاجار و رضا خان و محمدرضا پهلوی متهم نمی‌کنیم، ولی اظهارات ایشان در مصاحبه یاد شده چه بخواهند و بدانند و چه نخواهند و ندانند با اقدامات وطن‌فروشانه قاجار‌ها و پهلوی‌ها قابل مقایسه است! کدام دیپلمات وطن‌دوستی اعلام می‌کند که بر سر بخشی از اراضی تحت مالکیت وطن خود آماده مذاکره است؟!»
دستکاری در اظهار نظر محمدجواد ظریف و مقایسه آن با وادادگی حکومت‌های پهلوی و قاجار، از آنجا معنادار بود که کیهان بدون توجه به اینکه سیاست گفتگو با امارات بخشی از سیاست کلی نظام در دیپلماسی با کشور‌های منطقه است، موضع سیاست خارجی کشور در چهل سال گذشته را با حکومت‌های قبل از انقلاب، منطبق کرد.
به عنوان مثال در شهریور ۸۷، حسن قشقاوی سخنگوی وقت وزارت خارجه در دولت احمدی نژاد، در خصوص ادعا‌های واهی امارات درباره ابوموسی گفته‌بود: هر گونه سوء تفاهم در مورد ترتیبات اجرایی در جزیره ابوموسی در چارچوب گفتگوی دو جانبه بدون دخالت طرف‌های دیگر قابل رفع است.
در اسفند ۸۹ نیز رامین مهمانپرست سخنگوی وزارت خارجه دولت دهم، گفته بود: «جمهوری اسلامی ایران همواره آمادگی خود را برای گفتگوی دو جانبه و مستقیم درباره سوء تفاهم ایجاد شده در مورد جزیره ابوموسی در خصوص ترتیبات اجرایی یادداشت تفاهم ۱۹۷۱ اعلام کرده است.»
چه آنکه اصل ماجرای سفر ظریف به کویت در سال۱۳۹۲ نیز توسط روزنامه کیهان تحریف شده و نیاز به تبیین دارد.
ظریف در سال۱۳۹۲، در سفر دوره‌ای به منطقه خلیج فارس از کشور‌های کویت، عمان و قطر دیدن کرد و رایزنی‌هایی با مقامات این کشور‌ها صورت داد.
همان زمان نقل قول منتسب به او در رسانه‌های عربی درباره جزایر سه گانه مبنی بر اینکه «تهران آماده گفتگو درباره یکی از این جزایر به نام «ابوموسی» است» به سرعت در رسانه‌های داخلی منعکس شد به گونه‌ای که گویا تغییری در سیاست اصولی ایران در خصوص تمامیت ارضی اش ایجاد شده است.
آن زمان مرضیه افخم، سخنگوی وقت وزارت امور خارجه در توضیحاتی در این‌باره گفته بود:
«برخی رسانه‌ها ترجمه ناقص و غیر دقیقی از مطالب وزیر امور خارجه داشته اند. آقای ظریف در پاسخ به سئوالی در مورد سفر وزیر خارجه امارات و تاثیرات آن از جمله بر موضوع ابوموسی اینگونه پاسخ داده که "سفر وزیر خارجه امارات به تهران آغاز خوبی برای تقویت روابط دو جانبه است طبیعی است اختلافاتی در دیدگاه‌ها و استنباط‌های همسایگان وجود داشته باشد در این سفر در مورد مسائل مورد اهتمام دو کشور گفتگو شد و به گفتگو‌های خود برای رفع همه سوء تفاهماتی که در میان دو کشور وجود دارد از جمله مسئله ابوموسی ادامه می‌دهیم و ما با دوستان خود در امارات برای رفع این مشکل و سوء تفاهم گفتگو می‌کنیم.».
اما آنچه در تحریف سخنان ظریف و دستکاری آن اهمیت دارد، این است که در تمام دولت‌های بعد از انقلاب به ویژه دولت اصولگرای نهم و دهم، موضع اصولی ایران در برابر نظر کشور‌های عربی بر سر جزایر سه گانه، گفتگو برای رفع تخاصمات بوده که از سوی سخنگوی وزارت خارجه اعلام شده است و در تمامی این دوره ها، هیچ وزیر خارجه‌ای در دولت‌های بعد از انقلاب، بر سر اصل تمامیت ارضی کشور پیشنهاد گفتگو نداده است.
در همان مقطع زمانی، محمدجواد ظریف در این رابطه گفته بود: «بنده دقیقا موضع معمول کشور را گفته ام که ما آماده گفتگو با امارات برای رفع سوء تفاهمات پیرامون ابوموسی هستیم.»
زمانی جنجال امارات بر سر جزایر بالا گرفت که ایران در سال ۱۳۷۰ مانع ورود کشتی خاطر به ابوموسی شدند و اماراتی‌ها با این بهانه، جنجال رسانه‌ای را دنبال کردند.
آن اقدام که با هدف تثبیت حاکمیت ایران بر جزایر انجام شد در نهایت به تضعیف حاکمیت کشور در صحنه بین المللی انجامید. این در حالی بود که همان زمان، ایران و شش کشور حاشیه جنوبی خلیج فارس آماده صدور بیانیه‌ای برای تامین امنیت خلیج فارس در دومین جلسه وزرای خارجه در حاشیه مجمع عمومی ملل متحد نیویورک بودند.
محمد جواد ظریف در همین ارتباط گفته بود «جلسه اول نشست مشترک ایران و اعراب، بعد از حمله عراق به کویت در نمایندگی ایران تشکیل شده بود و سال بعد جلسه در سوئیت سعودالفیصل در هتل والدورف برگزار شد. برای جلسه دوم بنده و مرحوم مإمون الکردی از عربستان بیانیه‌ای برای شروع همکاری منطقه‌ای آماده کرده بودیم که متاسفانه با مخالفت وزیر وقت امور خارجه امارات آقای راشد عبدالله النعیمی، کار متوقف شد. اتفاقات منفی همزمان در حوزه‌های دیگری هم افتاد که مانع شد ایران بتواند از فضای پس از حمله عراق به کویت برای بهبود شرایط بین‌المللی استفاده کند.»
در همین راستا، شورای عالی امنیت ملی در آن زمان به پیشنهاد وزارت امور خارجه تصمیم گرفت موضع ایران در برابر جنجال امارات، تاکید بر «گفتگو برای حل سوء تفاهمات» قرار گیرد که این موضع هر سال در مجمع عمومی ملل متحد در بیانیه حق جواب به سخنرانی مقامات اماراتی بیان می‌شد که «ایران آماده گفتگوی دوجانبه پیرامون سوءتفاهمات ناشی از اجرای ۱۹۷۱ در مورد ابوموسی است.»
همین موضع در سیاست خارجی ایران که مورد تایید شورای عالی امنیت ملی نیز بوده، از سوی ظریف در کویت مطرح شد، اما یک نشریه عربی با دستکاری همان مواضع رسمی، ایران را آماده گفتگو بر سر تمامیت ارضی خود قلمداد کرد. پروپاگاندای رسانه‌ای که همان زمان رسانه‌های منتقد ظریف را در دام تبلیغات فریب قرار داد و آن‌ها به اشتباه از این اخبار دستکاری شده در روزنامه عربی، برای حمله به رقیب سیاسی خود در داخل بهره برداری کردند.
حالا و در شرایط انفعال دولت سیزدهم برای پاسخگویی به حمایت روسیه از امارات در جریان دفاع از اصالت حقوقی اختلاف امارات با ایران بر سر جزایر ایرانی، به نظر می‌رسد روزنامه کیهان و مجموعه رسانه‌های حامی دولت سیزدهم به دنبال ایجاد فضای رسانه‌ای دروغین علیه ظریف برای جبران انفعال در برابر روسیه هستند.
پاپ و موسولینی: اتحاد نامقدس مخفی؛ چگونه کلیسای کاتولیک با موسولینی همبستر شد؟
آیا صدام حسین واقعا «دیوانه خاورمیانه» بود؟
از کشتن افراد عینکی به جرم روشنفکر بودن تا حذف پول و مذهب از مناسبات اجتماعی / فاجعهبارترین حرکت قرن بیستم برای ساخت اتوپیای روستایی
شباهتهای قائد بغداد و پیشوای برلین؛ از میل به ویرانگری تا قهرمان پرستی
