فرارو- کان کاگلین؛ روزنامه نگار و نویسنده بریتانیایی و ستون نویس روزنامه دیلی تلگراف است. کتاب "صدام؛ از ظهور تا سقوط اش، زندانی در کاخ خودش" از او با ترجمه "بیژن اشتری" توسط نشر ثالث چاپ شده است.
به گزارش فرارو به نقل از دیلی تلگراف؛ در شرایطی که درگیری اوکراین در بن بست فرو رفته این احتمال که "ولادیمیر پوتین" رئیس جمهور روسیه هنوز بتواند از حمله خود علیرغم تمام پیامد‌های آن، پیروز بیرون بیاید را نمی‌توان نادیده گرفت. شکست اوکراین در دستیابی به ضد حمله، پیش‌بینی‌های خوش بینانه "ولودیمیر زلنسکی" رئیس جمهور اوکراین و فرماندهان ارشد او مبنی بر این که پیروزی در چنگ کی یف است را خاموش ساخت. در عوض، در روایت اوکراینی‌ها آنان متحدان غربی شان را مقصر می‌دانند و می‌گویند به دلیل عدم ارائه تسلیحات مورد نیاز کی یف امکان در هم شکستن بن بست در میدان جنگ وجود ندارد.
همان طور که رهبر اوکراین در مصاحبه اخیر خود گفت: "ما به همه سلاح‌هایی که می‌خواستیم دست پیدا نکردیم من نمی‌توانم راضی باشم". فقدان پیشرفت نظامی همراه با فوران خصومت‌ها در غزه قطعا حس تردید را در میان برخی از رهبران غربی نسبت به توانایی اوکراین برای برتری یافتن بر روسیه تعمیق بخشیده است. برای مثال، در دولت بایدن این احساس رو به رشد وجود دارد که منافع امریکا با فشار آوردن به زلنسکی برای پذیرش صلح با روسیه بهتر تامین می‌شود. در همین حال، پوتین تلاش‌های خود را برای بازپس گیری مزیت نظامی تشدید می‌کند و از درآمد‌های نفتی قوی روسیه برای نظامی کردن اقتصاد آن کشور استفاده می‌کند که منجر به افزایش قابل توجه تولید تسلیحات شده است.
پوتین هم چنین مجوز افزایش ۱۷۰۰۰۰ نفری ارتش روسیه را صادر کرده است. او امیدوار است که این امر به تلاش هایش برای تصرف اهداف استراتژیک کلیدی مانند شهر شرقی آودیوکا در منطقه دونباس کمک نماید. این تصور که ۲۱ ماه پس از حمله روسیه به اوکراین ارتش روسیه هم چنان قادر به انجام حمله خواهد بود تا چند ماه پیش غیر قابل تصور به نظر می‌رسید. در حالی که هنوز بسیار بعید است که پوتین بتواند به هدف خود یعنی فتح تمام اوکراین و ایجاد یک رژیم دست نشانده در کی یف دست یابد، هر نتیجه‌ای که منجر به حفظ کرملین در مناطق قابل توجهی از خاک اوکراین شود به عنوان یک پیروزی مورد ستایش قرار خواهد گرفت.
چنین نتیجه‌ای چالش مهمی برای ائتلاف غربی خواهد بود، زیرا توانایی مقاومت در برابر حمله روسیه پس از همه حمایت‌های نظامی که از اوکراین را مورد تردید قرار خواهد داد. هم چنین، چنین وضعیتی پوتین را به این باور تشویق می‌کند که می‌تواند اقدامات تجاوزکارانه بیش تری را در جناح شرقی ناتو انجام دهد آن هم با آگاهی از این موضوع که غرب نه منابع و نه اراده لازم برای مقاومت در برابر اهداف توسعه طلبانه کرملین را در اختیار ندارد.
چشم انداز تشدید تهدید روسیه برای امنیت اروپا تعدادی از کارشناسان برجسته نظامی اروپایی را بر آن داشته که آشکارا آمادگی ناتو برای مقابله با چنین چالشی را زیر سوال ببرند. کنفرانس دفاعی اخیر در برلین به عنوان سناریوی روز قیامت قلمداد شد که در آن اروپا به دلیل ناتوانی ناتو در دفاع از جناح شرقی اروپا به سرنوشتی مشابه با امپراتوری مقدس روم در دوران ناپلئون دچار خواهد شد.
"سونکه نیتزل" استاد تاریخ نظامی دانشگاه پوتسدام در آلمان ادعا کرد که ۱۵ سال به طول می‌انجامد تا کشورش بتواند از خود در برابر روسیه دفاع کند. احساسات او توسط "یاچک سیویرا" رئیس اداره امنیت ملی لهستان تقویت شد که هشدار داد ناتو حداقل سه سال فرصت دارد تا خود را برای حمله روسیه به جناح شرقی خود آماده کند.
با این وجود، علیرغم تهدید آشکار مسکو به نظر می‌رسد رهبران غربی تمایلی به جدی گرفتن اعتبار آن ندارند. استدلالی که در مراحل اولیه مناقشه اوکراین مطرح شد آن بود که حصول اطمینان از این که روسیه متحمل شکست سنگینی می‌شود پوتین را از اقدامات تجاوزکارانه بیش‌تر منصرف می‌سازد، اما آن استدلال اکنون جای خود را به این استدلال داده که خستگی از جنگ و تمایل به پایان دادن به خصومت به هر قیمتی، باعث جسورتر شدن روسیه می‌شود.
هم چنین واکنش غرب به درگیری منجر به همکاری بهتر در حوزه دفاعی نشده است. "ینس استولتنبرگ" دبیرکل ناتو اخیرا در مورد بن بست در مناقشه اوکراین از ماهیت پراکنده صنعت دفاعی اروپا ابراز تاسف کرد. او گفت:"ما نمی‌توانیم آن طور که باید با یکدیگر همکاری کنیم" و هشدار داد که ناتوانی کشور‌های اروپایی در تجمیع منابع می‌تواند تلاش‌ها برای حفظ تجهیزات مهمات به اوکراین را تضعیف کند.
ناکامی در مقابله با تهدید روسیه در بریتانیا نیز مشهود شده جایی که تحلیل بیانیه پاییزی "جرمی هانت" در ماه گذشته نشان می‌دهد که بعید است دولت به تعهد خود مبنی بر افزایش هزینه‌های دفاعی از ۲ درصد به ۲.۵ درصد تولید ناخالص داخلی عمل کند تعهدی که نیازی کلیدی برای مجهز کردن نیرو‌های مسلح برای مقابله با تهدید روسیه است. اکنون نه تنها اروپا آماده می‌شود تا اجازه دهد اوکراین در جنگ متحمل شکست شود بلکه اشتها و میل کمی برای دفاع از خود در برابر اقدامات روسیه در آینده دارد.
