در طول سه ماه گذشته، بسیاری از کشور‌ها حمایت خود را از مردم فلسطین در مواجهه با حملات نامتناسب ارتش اسرائیل به نوار غزه به طرق مختلف اعلام کرده اند. اما در این میان آفریقای‌جنوبی به‌عنوان کشوری که به لحاظ تاریخی، حساسیت ویژه‌ای به موضوعاتی نظیر آپارتاید و نسل‌کشی دارد، روش متفاوت و البته مؤثری را برگزید. این کشور تیمی از حقوق‌دانان و محققان برجسته را به خدمت گرفت و با دقت همه شواهد و مدارکی که می‌توان اسرائیل را به نسل‌کشی در غزه متهم کند، جمع‌آوری کرد و نهایت شکایتی را به دادگاه لاهه تقدیم کرد، اما انگیزه آفریقای‌جنوبی در شکایت از اسرائیل چیست؟
به گزارش هم میهن، آفریقای‌جنوبی همچنان تحت رهبری حزب کنگره ملی آفریقا اداره می‌شود؛ حزبی که ماندلا آن را تاسیس کرد. مبارزه با تبعیض نژادی همواره یکی از اصلی‌ترین دستورکار‌های این حزب بود. علاوه بر این ماندلا روابط بسیار ویژه و دوستانه‌ای با یاسر عرفات، رئیس جنبش آزادی‌بخش فلسطین داشت و این کشور همواره در طول تاریخ پس از آپارتاید، یکی از اصلی‌ترین مدافعان فلسطین به شمار می‌آمد. نلسون ماندلا، چه در زمانی که قدرت را در دست داشت و چه بعد از آن، همواره در سخنرانی‌هایش از رنج مردم فلسطین سخن می‌گفت و بار‌ها در سخنانش شرایط فلسطینی‌ها را با شرایط سیاهان آفریقای‌جنوبی در دوران حکومت آپارتاید مقایسه کرده بود.
در جریان رخداد‌های ناگوار در نوار غزه نیز در ۳۰ اکتبر ۲۰۲۳، وزارت روابط و همکاری بین‌المللی آفریقای‌جنوبی بیانیه‌ای صادر کرد و از جامعه بین‌المللی خواست، اسرائیل را در قبال نقض قوانین بین‌المللی پاسخگو کند. این بیانیه هشدار داد که «جنایت نسل‌کشی متأسفانه بسیار بزرگ است». وزیر روابط و همکاری بین‌المللی آفریقای‌جنوبی، نالدی پاندور، ضمن سخنرانی در شورای امنیت سازمان ملل متحد در تاریخ ۲۴ اکتبر ۲۰۲۳، به جامعه بین‌المللی یادآوری کرد، «تا زمانی که نسل‌کشی در حال رخ دادن است، بیکار ننشیند.»
در ۷ نوامبر، وزیر روابط بین‌الملل آفریقای‌جنوبی در سخنرانی خود در مجمع ملی آفریقای‌جنوبی هشدار داد: «جنایت نسل‌کشی متأسفانه در وضعیت کنونی غزه بزرگ است» و یادآوری کرد: «در سال ۱۹۹۴، یک نسل‌کشی در قاره آفریقا رخ داد و حالا بار دیگر تمام جهان شاهد قتل‌عام مردم بیگناه هستند». او تاکید کرد که آفریقای‌جنوبی نمی‌تواند بی‌تفاوت بماند و اجازه دهد این اتفاق دوباره تکرار شود.
در ۱۰ نوامبر ۲۰۲۳، مدیرکل دپارتمان روابط و همکاری‌های بین‌المللی آفریقای‌جنوبی در اقدام دیپلماتیک رسمی به سفیر اسرائیل در آفریقای‌جنوبی خبر داد درحالی‌که آفریقای‌جنوبی «حمله حماس به غیرنظامیان را محکوم می‌کند» و معتقد است این اقدام باید «ذیل جنایات جنگی مورد بررسی قرار گیرد»، اما واکنش اسرائیل را نیز غیرقانونی می‌داند، و آفریقای‌جنوبی «از دیوان کیفری بین‌المللی می‌خواهد که رهبران اسرائیل را برای ارتکاب جنایاتی از جمله نسل‌کشی، محاکمه کنند.» در ۱۳ نوامبر ۲۰۲۳، در نشستی در اقامتگاه ریاست‌جمهوری آفریقای‌جنوبی به رهبری هیئت نمایندگان یهودیان آفریقای‌جنوبی، سیریل رامافوسا «نسل‌کشی را که علیه مردم فلسطین از جمله زنان و کودکان از طریق مجازات دسته‌جمعی و بمباران مداوم غزه اعمال می‌شود، محکوم کرد.»
در ۱۷ نوامبر ۲۰۲۳، رئیس‌جمهور آفریقای‌جنوبی در جریان یک سفر رسمی به قطر، اعلام کرد، آفریقای‌جنوبی وضعیت فلسطین را به دادگاه کیفری بین‌المللی ارجاع می‌دهد و انزجار خود را از آنچه در حال حاضر اتفاق می‌افتد، ابراز می‌کند. او تاکید کرد، در غزه که اکنون به اردوگاه تبدیل شده است، نسل‌کشی در حال وقوع است. در همان روز، سفارت آفریقای‌جنوبی در لاهه، به نمایندگی از آفریقای‌جنوبی، به‌طور مشترک با سه کشور دیگر عضو کنوانسیون نسل‌کشی - یعنی بنگلادش، بولیوی و کومور - وضعیت فلسطین را در گزارشی به دفتر دادستان دیوان کیفری بین‌المللی ارجاع داده و از دادستان درخواست کردند تا جنایات مربوط به حوزه قضایی دیوان را، از جمله جنایت نسل‌کشی، طبق ماده ۶ (الف)، (ب) و (ج) با دقت بررسی کند.
در ۲۱ نوامبر ۲۰۲۳، رهبران کشور‌های عضو بریکس در مورد وضعیت خاورمیانه، نشستی برگزار کردند و در این نشست فوق‌العاده با شرکت برزیل، روسیه، هند، چین و آفریقای‌جنوبی، همگی خواستار رسیدگی به موضوع فلسطین به‌عنوان «یک موضوع نگران‌کننده جهانی» شدند. رئیس‌جمهور آفریقای‌جنوبی نیز در سخنانی تاکید کرد: «محرومیت نگه داشتن عمدی از دسترسی به دارو، سوخت، غذا و آب در غزه مساوی با نسل‌کشی است.»
در ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳، سفیر آفریقای‌جنوبی در سازمان ملل متحد، در دهمین نشست اضطراری مجمع عمومی سازمان ملل متحد - که اسرائیل در آن نماینده داشت - اظهار کرد: «وقایع شش هفته گذشته در غزه نشان داده است اسرائیل برخلاف تعهدات خود در خصوص کنوانسیون نسل‌کشی عمل می‌کند.» او تاکید کرد: «به‌عنوان یک کشور عضو سازمان ملل و به دلیل تجربه دردناک آفریقای‌جنوبی از سیستم آپارتاید، این امر ما را وادار می‌کند که به‌عنوان کشور‌های عضو مطابق با قوانین بین‌المللی اقدام کنیم.»
در ۲۱ دسامبر ۲۰۲۳، آفریقای‌جنوبی یک یادداشت شفاهی به سفارت اسرائیل در آفریقای‌جنوبی ارسال کرد و طی آن آفریقای‌جنوبی نگرانی‌های خود را در مورد «گزارش‌های موثق در مورد اقداماتی که مشابه نسل‌کشی یا جنایات مرتبط با آن مطابق با کنوانسیون ۱۹۴۸ است»، ابراز کرد.
در این یادداشت آمده است: «به‌عنوان یک کشور عضو کنوانسیون پیشگیری و مجازات جنایت نسل‌کشی، آفریقای‌جنوبی متعهد به جلوگیری از وقوع نسل‌کشی است و بنابراین از اسرائیل که یکی از کشور‌های عضو این کنوانسیون است، می‌خواهیم این کنوانسیون را رعایت کرده و در خصوص توقف فوری خصومت‌ها در غزه و پرهیز از رفتاری که موجب نقض تعهدات خود طبق کنوانسیون می‌شود، اقدام کند.» آفریقای‌جنوبی که «از لفاظی‌های مقامات اسرائیلی و دیگران نگران شده بود»، همچنین از اسرائیل خواست تا از تحریک مستقیم و علنی به ارتکاب نسل‌کشی جلوگیری و عاملان را مجازات کند.
از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، اسرائیل درگیر یک حمله نظامی در مقیاس وسیع از طریق زمین، هوا و دریا به نوار غزه شده است. غزه نوار باریکی به وسعت تقریباً ۳۶۵ کیلومترمربع و یکی از پرجمعیت‌ترین مکان‌ها بر روی زمین است. باریکه غزه محل زندگی تقریباً ۳/۲ میلیون نفر است که نیمی از آن‌ها کودک هستند. این منطقه توسط اسرائیل در معرض یکی از «سنگین‌ترین بمباران‌های متعارف» در تاریخ جنگ مدرن، قرار گرفته است.
تنها تا ۲۹ اکتبر ۲۰۲۳، تخمین زده شد که ۶ هزار بمب در هفته بر روی این منطقه کوچک فرود آمده است. در کمتر از دو ماه، حملات نظامی اسرائیل «ویرانی بیشتری نسبت به ویران کردن حلب در سوریه بین سال‌های ۲۰۱۲ و ۲۰۱۶، ماریوپل اوکراین، یا درسدن آلمان در جنگ جهانی دوم به بار آورده است.» ویرانی‌هایی که اسرائیل به بار آورده، به حدی شدید است که «غزه اکنون از فضا به گونه‌ای دیگر دیده می‌شود و بافتی متفاوت دارد.»
دبیرکل سازمان ملل متحد در نامه‌ای به تاریخ ۶ دسامبر ۲۰۲۳ به رئیس شورای امنیت سازمان ملل متحد، با استناد به قطعنامه مجمع عمومی سازمان ملل متحد در تاریخ ۱۲ دسامبر ۲۰۲۳ صراحتاً عنوان کرد: «حفاظت از غیرنظامیان و اجرای تعهدات حقوقی و بشردوستانه لازم و ضروری است و غیرنظامیان در سراسر غزه با خطر جدی روبه‌رو هستند.»
دبیرکل سازمان ملل در نامه خود در آن زمان نوشت: «براساس گزارش‌ها، از زمان آغاز عملیات نظامی اسرائیل در غزه، بیش از ۱۵ هزار نفر کشته شده‌اند که بیش از ۴۰ درصد آن‌ها کودک بوده اند. هزاران نفر دیگر مجروح شده اند. بیش از نیمی از خانه‌ها ویران شده است. حدود ۸۰ درصد از جمعیت ۳/۲ میلیون نفری به اجبار به مناطق دیگر آواره شده اند. بیش از ۱/۱ میلیون نفر به تاسیسات آژانس پناهندگان سازمان ملل پناه برده‌اند و این ازدحام وضعیتی غیربهداشتی را ایجاد کرده است. باقی ساکنان غزه جایی برای پناه گرفتن ندارند و در خیابان‌ها سرگردان هستند.
بقایای مواد منفجره جنگ، اکثر مناطق را غیرقابل سکونت کرده است. هیچ حفاظت مؤثری از غیرنظامیان وجود ندارد. سیستم مراقبت‌های بهداشتی در غزه در حال فروپاشی است. بیمارستان‌ها به میدان جنگ تبدیل شده اند. تنها ۱۴ بیمارستان از ۳۶ مرکز بهداشتی در غزه تا حدی فعال هستند. بیمارستان بزرگ در جنوب غزه با سه برابر ظرفیت بستری کار می‌کنند و با کمبود منابع اولیه و سوخت مواجه هستند.
آن‌ها همچنین هزاران آواره را پناه داده اند. در این شرایط در روز‌ها و هفته‌های آینده افراد بیشتری بدون برخورداری از درمان مناسب، خواهند مُرد؛ هیچ جایی در غزه امن نیست. در میانه بمباران مداوم نیرو‌های دفاعی اسرائیل و درحالی‌که هیچ سرپناه و وسایل ضروری برای زنده ماندن در دسترس مردم غزه نیست، من انتظار دارم که نظم عمومی به‌زودی به دلیل شرایط ناامیدکننده کاملاً از بین رفته و حتی ورود کمک‌های بشردوستانه محدود نیز غیرممکن شود. وضعیت بدتر نیز ممکن است رخ دهد؛ از جمله شیوع بیماری‌های مسری و افزایش فشار اسرائیل بر مردم غزه برای جابه‌جایی دسته‌جمعی به کشور‌های همسایه.
درحالی‌که تحویل تدارکات از طریق گذرگاه رفح ادامه دارد، اما مقدار کمک‌ها کافی نیست و میزانش کاهش یافته است. ما قادر به دسترسی به نیازمندان در داخل غزه نیستیم... ما با خطر شدید فروپاشی نظام کمک‌های بشردوستانه روبه‌رو هستیم. وضعیت به سرعت در حال بدتر شدن و حرکت به سمت وقوع یک فاجعه با پیامد‌های بالقوه غیرقابل برگشت برای فلسطینیان به‌عنوان یک ملت و برای صلح و امنیت در منطقه است. به هر قیمتی باید از وقوع چنین نتیجه‌ای اجتناب کرد.»
از زمان نگارش آن نامه، تعداد تلفات فلسطینی‌ها به شدت افزایش یافته است: حداقل ۲۲ هزار فلسطینی در غزه کشته شده‌اند و بیش از ۵۵ هزار و ۲۴۳ فلسطینی دیگر زخمی شده‌اند که بسیاری از آن‌ها حال‌شان وخیم است. تعداد تلفات شامل بیش از ۷ هزار ۷۲۹ کودک می‌شود، بدون احتساب ۴ هزار و ۷۰۰ زن و کودکی که مفقود شده‌اند و گمان می‌رود در زیر آوار کشته شده باشند. برخی خانواده‌های فلسطینی در چند نسل به‌طور کامل از بین رفته اند.
بیش از ۳۵۵ هزار خانه معادل بیش از ۶۰ درصد از خانه‌ها در غزه آسیب دیده یا ویران شده است. ۹/۱ میلیون فلسطینی - تقریباً ۸۵ درصد از کل جمعیت - در داخل آواره شده اند. بسیاری از آن‌ها از شمال غزه به جنوب گریخته‌اند؛ همانطور که اسرائیل به آن‌ها دستور داده بود، اما دوباره در جنوب غزه نیز بمباران شدند و به آن‌ها گفته شد، یک بار دیگر به سمت جنوب یا جنوب غرب فرار کنند؛ جایی که وضعیت آن‌ها به زندگی موقت، تقلیل یافته است. چادر‌ها در کمپ‌هایی که آب، سرویس بهداشتی یا دیگر امکانات ندارند، برپا شده اند.
اسرائیل بیمارستان‌های غزه را بمباران، گلوله‌باران و محاصره کرده و تنها ۱۳ بیمارستان از ۳۶ بیمارستان تا حدی کار می‌کنند و هیچ بیمارستان کاملاً فعالی در شمال غزه باقی نمانده است. سیستم مراقبت‌های بهداشتی در غزه گزارش‌هایی مبنی بر انجام عمل‌های جراحی، از جمله قطع عضو و سزارین، بدون بیهوشی کامل منتشر کرده است. بخش قابل‌توجهی از مجروحان و بیماران قادر به دسترسی به هیچ مراقبت درمانی و حتی مراقبت کافی نیستند.
بیماری‌های واگیردار در میان جمعیت آواره فلسطینی شایع شده است و کارشناسان درباره خطر ابتلا به مننژیت، وبا و سایر بیماری‌ها هشدار می‌دهند. کل جمعیت غزه در معرض خطر قریب‌الوقوع قحطی قرار دارند، درحالی‌که نسبت خانوار‌هایی که تحت تأثیر ناامنی غذایی حاد قرار گرفته‌اند، بزرگ‌ترین نسبتی است که تاکنون براساس طبقه‌بندی فاز امنیت غذایی یکپارچه، ثبت شده است. کارشناسان هشدار می‌دهند که تعداد مرگ‌های بی‌صدا و آرام ناشی از خطر گرسنگی و تشنگی، در حال پیشی گرفتن از تعداد مرگ‌های خشونت‌آمیز به واسطه بمباران‌های اسرائیل است.
این بخش از شکایت آفریقای‌جنوبی با در نظر گرفتن ماهیت، دامنه و زمینه اقدامات، مروری بر اقداماتی که اسرائیل در غزه انجام داده، ارائه می‌دهد. این اقدامات همچنان در شرایط درگیری ادامه دارد. اسرائیل به‌طور عمدی قطع دسترسی‌های مخابراتی را در غزه اعمال می‌کند و دسترسی نهاد‌های حقیقت‌یاب و رسانه‌های بین‌المللی را محدود می‌کند.
در عین حال خبرنگاران فلسطینی به میزان قابل‌توجهی بیشتر از آنچه در هر درگیری در ۱۰۰ سال گذشته رخ داده، کشته می‌شوند. دو ماه پس از ۷ اکتبر ۲۰۲۳، تعداد خبرنگاران کشته‌شده از تعداد کل خبرنگاران کشته‌شده در جنگ جهانی دوم بیشتر بوده است. اطلاعات موجود نشان می‌دهد که اسرائیل در کشتار فلسطینیان در غزه - از جمله کودکان فلسطینی - در تعداد زیاد، دست دارد. به فلسطینیان غزه از جمله کودکان فلسطینی صدمات جدی جسمی و روحی وارد می‌کند و شرایطی از زندگی را به آن‌ها تحمیل می‌کند تا به شکل گروهی نابود شوند.
این شرایط عبارتند از: آواره کردن از خانه‌ها و جابه‌جایی دسته‌جمعی، در کنار تخریب گسترده خانه‌ها و مناطق مسکونی. محرومیت از دسترسی به غذا و آب کافی. محرومیت از دسترسی به مراقبت‌های پزشکی کافی. محرومیت از دسترسی به سرپناه، لباس، بهداشت و خدمات بهداشتی کافی و نابودی روند زندگی مردم فلسطین در غزه؛ و اعمال تدابیری برای جلوگیری از تولد نوزادان فلسطینی.
رؤسای سازمان ملل متحد و کمیته بین‌المللی صلیب سرخ - که با موقعیت‌های درگیری غریبه نیستند - آنچه در غزه در حال رخ دادن است را «بحران بشریت» نامیده اند. کارکنان سازمان‌های بشردوستانه که در مناطق جنگی و بلاخیز در سراسر جهان خدمت کرده‌اند و همه چیز را دیده‌اند، می‌گویند چیزی شبیه آنچه امروز در غزه می‌بینند را تاکنون ندیده اند.
این یک وضعیت آخرالزمانی است، زیرا این‌ها بقایای ملتی هستند که به جنوب رانده می‌شوند. آن‌ها وضعیت زندگی فلسطینیان در غزه را به‌عنوان «زندگی در وحشت عمیق» توصیف می‌کنند، زیرا آن‌ها «تحت بمباران بی‌امان اسرائیل هستند و رنج مرگ، محاصره، ویرانی و محرومیت از ضروری‌ترین نیاز‌های انسانی مانند غذا، آب، تجهیزات پزشکی نجات‌دهنده و ... را در مقیاس گسترده متحمل می‌شوند. کمیساریای عالی حقوق بشر سازمان ملل این وضعیت را «یک وضعیت آخرالزمانی توصیف کرده است.
کل جمعیت محاصره‌شده و مورد حمله قرار می‌گیرند، از دسترسی به وسایل ضروری برای بقا محروم می‌شوند، در خانه‌ها، پناهگاه‌ها، بیمارستان‌ها و عبادتگاه‌های خود بمباران می‌شوند.» مدیر یونیسف می‌گوید که امروز غزه «خطرناک‌ترین مکان در جهان برای کودکان» است. غزه یک «جهنم زنده» است و «ما برای توصیف آنچه در حال وقوع است، واژه‌ای نداریم».
آفریقای‌جنوبی شواهدی مبنی بر قصد واضح و خاص مقامات دولتی اسرائیل برای ارتکاب و اصرار در ارتکاب نسل‌کشی یا نیت مبنی بر عدم جلوگیری از وقوع آن از اکتبر ۲۰۲۳ ارائه داده است. این اظهارات نشان داده قصد مقامات اسرائیل برای استفاده از کشتار، معلولیت، آوارگی و ویرانی غزه همراه با محاصره این منطقه است که نشان‌دهنده اقدام آشکار برای نسل‌کشی است. برخی از اظهارات مقامات دولتی اسرائیل در عالی‌ترین جایگاه‌ها به شرح ذیل است:
بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل در ۷ اکتبر ۲۰۲۳، در یک سخنرانی تلویزیونی قول داد که «به شدت به فلسطینی‌ها پاسخ دهد». در ۱۳ اکتبر ۲۰۲۳، او تأیید کرد: «ما با قدرتی بی‌سابقه به دشمنان خود ضربه می‌زنیم.» در ۱۵ اکتبر ۲۰۲۳، زمانی که حملات هوایی اسرائیل جان بیش از ۲ هزار و ۶۷۰ فلسطینی از جمله ۷۲۴ کودک را گرفته بود، نتانیاهو اعلام کرد، سربازان اسرائیلی «حوزه ماموریت را درک می‌کنند» و آماده هستند «برای شکست دادن هیولا‌های تشنه به خون که اقدام به نابودی اسرائیل کرده‌اند، دست به کار شوند.»
در ۱۶ اکتبر ۲۰۲۳، در یک سخنرانی رسمی در کنست، او وضعیت را به عنوان «مبارزه بین فرزندان نور و فرزندان تاریکی و مبارزه بین انسانیت و قانون جنگل» توصیف کرد. او در مقاطع مختلف همین استدلال را مطرح کرد. در ۳ نوامبر ۲۰۲۳، نتانیاهو در نامه‌ای به سربازان و افسران اسرائیلی که در پلتفرم «X» منتشر شد، نوشت: «این جنگ بین فرزندان نور و فرزندان ظلمت است. ما تا زمانی که نور بر تاریکی غلبه نکند، از مأموریت خود دست نخواهیم کشید.
شر بزرگی که ما و کل جهان را تهدید می‌کند، به وسیله خیر شکست خواهد خورد.» نخست‌وزیر اسرائیل در پیام کریسمس خود بار دیگر همین استدلال را تکرار کرده و گفت: «ما با هیولا‌ها روبه‌رو هستیم. هیولا‌هایی که کودکان را جلوی چشم والدین خود به قتل رساندند. این نبرد نه‌تن‌ها نبرد اسرائیل علیه این وحشی‌ها، بلکه نبرد تمدن علیه بربریت است.» در ۲۸ اکتبر ۲۰۲۳، هنگامی که نیرو‌های اسرائیلی برای تهاجم زمینی خود به غزه آماده می‌شدند، نخست‌وزیر اسرائیل به داستان کتاب مقدس در مورد نابودی کامل عمالیق توسط اسرائیلی‌ها استناد کرد و گفت: «باید به یاد داشته باشید که عمالیق خونخوار با شما چه کرده اند.
کتاب مقدس در این خصوص سخن گفته و ما این داستان را به یاد داریم.» نخست‌وزیر اسرائیل در نامه‌ای که در ۳ نوامبر خطاب به سربازان و افسران اسرائیلی نوشته شد، بار دیگر به عمالیق اشاره کرده و نوشته است: «در متن مربوطه کتاب مقدس چنین آمده است: «اکنون برو، به عمالیق حمله کن و هر آنچه را که متعلق به آنهاست از آن‌ها بگیر. از کسی دریغ نکن، بلکه مردان و زنان، نوزادان شیرخوار، گاو و گوسفند، شتر و الاغ را به‌طور یکسان بکش».
اسحاق هرتزوگ، رئیس اسرائیل در ۱۲ اکتبر، در یک کنفرانس مطبوعاتی با رسانه‌های خارجی در رابطه با فلسطینی‌های غزه که بیش از یک میلیون نفر از آن‌ها کودک هستند، تصریح کرد، اسرائیل بین شبه‌نظامیان و غیرنظامیان در غزه تمایز قائل نمی‌شود. او گفت: «کل ملت فلسطین، مسئول است. این حرف‌ها در مورد غیرنظامیانی که آگاه نیستند و در حمله حماس دخالت ندارند، درست نیست.
مطلقاً درست نیست و ما تا زمانی که ستون فقرات آن‌ها را نشکنیم، مبارزه خواهیم کرد.» رئیس اسرائیل در ۱۵ اکتبر، با تکرار سخنان نتانیاهو، به رسانه‌های خارجی گفت: «ما شر را ریشه‌کن می‌کنیم تا خیر برای کل منطقه و جهان وجود داشته باشد.» رئیس اسرائیل یکی از مقامات اسرائیلی است که «پیام‌هایی» بر روی بمب‌هایی که قرار بود در غزه انداخته شود، نوشته است.
یوآو گالانت، وزیر دفاع اسرائیل در ۹ اکتبر، در گزارشی که درباره وضعیت عملیات ارتش ارائه کرد، تاکید کرد: «ارتش اسرائیل در حال تحمیل محاصره کامل غزه است. نه برق، نه غذا، نه آب، نه سوخت. همه چیز قطع می‌شود. ما در حال مبارزه با حیوانات انسان‌نما هستیم و بر همین اساس عمل می‌کنیم.»
او همچنین به نیرو‌های مستقر در مرز غزه اطلاع داد، هیچ محدودیت عملی ندارند. او گفت: «غزه به آنچه قبلاً بود باز نخواهد گشت. ما همه چیز را از بین خواهیم برد. اگر در یک روز تمام نشود، به هفته طول خواهد کشید و یا شاید هفته‌ها یا حتی ماه‌ها طول بکشد. ما سراغ همه خواهیم رفت.» وی همچنین اعلام کرد، اسرائیل در حال حرکت به سمت ارائه یک «پاسخ کامل» است و او «هر محدودیتی» را برای نیرو‌های اسرائیلی برداشته است.
ایتامار بن‌گویر، وزیر امنیت ملی اسرائیل در ۱۰ نوامبر، در یک سخنرانی تلویزیونی موضع دولت اسرائیل را روشن کرد و گفت: «بهتر است بدانید وقتی می‌گوییم حماس باید نابود شود، به معنای کسانی است که حمله حماس را جشن می‌گیرند، از آن حمایت می‌کنند و کسانی که شیرینی پخش می‌کنند نیز باید نابود شوند. همه آن‌ها تروریست هستند و باید نابود شوند.»
اسرائیل کاتز، وزیر انرژی و زیرساخت اسرائیل در ۱۳ اکتبر در توئیتی اعلام کرد: «به همه غیرنظامیان دستور داده شده است که فوراً غزه را ترک کنند. ما پیروز خواهیم شد. آن‌ها تا زمانی که نمیرند، یک قطره آب یا یک باتری دریافت نخواهند کرد.» در ۱۲ اکتبر، او تاکید کرد: «ارسال کمک‌های بشردوستانه به غزه؟ تا زمانی که اُسرای اسرائیلی به خانه بازنگردند، هیچ کلید برقی در غزه روشن نمی‌شود، هیچ شیر آبی باز نمی‌شود و هیچ کامیون سوختی وارد غزه نمی‌شود. انسان‌دوستی برای انسان‌ها است و هیچ‌کس حق ندارد ما را موعظه اخلاقی کند.»
بزلال اسموتریچ، وزیر دارایی اسرائیل در ۸ اکتبر در جلسه کابینه اسرائیل گفت: «ما باید ضربه‌ای را وارد کنیم که در ۵۰ سال گذشته دیده نشده است. باید غزه را نابود کنیم.»
امیحای الیاهو، وزیر میراث اسرائیل در ۱ نوامبر، در فیسبوک خود نوشت: «شمال نوار غزه، زیباتر از همیشه است. همه چیز منفجر و مسطح شده است. چشم‌انداز زیبایی است. ما باید در مورد روز بعد صحبت کنیم. به نظر من، ما انتقام همه کسانی که در طول سال‌ها برای غزه جنگیدند و کسانی که از شهرک‌های سابق اسرائیلی بیرون رانده شده‌اند، خواهیم گرفت.» او همچنین در مخالفت ارسال کمک‌های بشردوستانه نوشت: «ما به نازی‌ها کمک‌های بشردوستانه نمی‌دهیم و چیزی به نام غیرنظامی بیگناه در غزه وجود ندارد.»
آوی دیشتر، وزیر کشاورزی اسرائیل در ۱۱ نوامبر در یک مصاحبه تلویزیونی از نکبه سال ۱۹۴۸ یاد کرد که در آن بیش از ۸۰ درصد از جمعیت فلسطینی مجبور به ترک خانه‌های خود شدند یا از خانه‌های خود فرار کردند. او تاکید کرد، نکبه در حال گسترش در غزه است.
