سرطان را هم به عوارض ديابت اضافه کنيد

محققان علوم پزشکي در آمريکا هشدار دادند خطر ابتلا به سرطان‌هاي روده راست روده و کبد در افرادي که مبتلا به ديابت هستند بيشتر است.

به گزارش ايسنا، ديابت در حال حاضر بعنوان بيماري شناخته شده است که با بسياري از مشکلات و بيماري‌هاي ديگر ارتباط دارد اما پزشکان در يک مطالعه جديد دريافته‌اند که از اين پس سرطان را نيز بايد به فهرست عوارض بيماري ديابت اضافه کرد.

به گزارش سايت اينترنتي هلت ديلي نيوز، نتايج اين تحقيق جديد نشان داده است که زنان مبتلا به ديابت به طور کلي 8 درصد بيشتر از زنان سالم در معرض خطر ابتلا به سرطان هستند و در مردان نيز اين رقم به 9 درصد مي رسد.

دکتر گابريل لاي و دستياران وي در انستيتو ملي سرطان طي آزمايشات جديد خود به اين نتايج دست يافته‌اند. اين متخصصان همچنين تاکيد کردند که خطر مرگ ناشي از سرطان نيز در بيماران ديابتي بيشتر است به طوري که در زنان 11 درصد و در مردان 17 درصد افزايش پيدا مي‌کند.

دکتر لاي در اين مطالعات تاکيد کرد: تحقيقات ما نشان مي‌دهد گلوكز و انسولين غيرطبيعي ممكن است به ابتلا و گسترش سرطان كمك كند. همچنين جلوگيري از ديابت از طريق ورزش،‌ رژيم غذايي و حفظ وزن مناسب بدن مزاياي زيادي از جمله كم شدن خطر ابتلا به سرطان را به همراه دارد.

به گزارش ايسنا، دکتر لاي قرار است نتايج مطالعات خود را در نشست انجمن آمريکايي تحقيقات سرطان در فلوريدا ارائه کند. اين يافته حاصل مطالعه و آزمايش روي 295 هزار و 287 مرد و 199 هزار و 665 زن آمريکايي در هشت ايالت مختلف است.

در ديابت نوع دوم، کمبود انسولين به طور نسبي وجود دارد ولي مقاومت به انسولين مي‌تواند در پيدايش بيماري اهميت بيشتري داشته باشد. در اين بيماران پاسخ انسولين به گلوکز ممکن است طبيعي يا بيش از طبيعي باشد. در اين نوع ديابت فاصله غيرطبيعي شدن تست تحمل گلوکز تا نمود افزايش قند خون در حالت ناشتا ممکن است از چند سال تا چند دهه طول بکشد در حالي که در ديابت نوع يک، اين فاصله چند ماه تا چند سال است. در هر دو نوع ديابت عوارض مزمن بيماري وجود دارد.

به گفته پزشکان، با توجه به شيوع ديابت از يک طرف و نيز ارتباط آن با سرطان روده از طرف ديگر به عنوان يک عامل تهديد کننده مهم زندگي اقداماتي چون کنترل وزن، ورزش و پيشگيري از بروز و پيشرفت ديابت، مي‌تواند نقش اساسي در پيشگيري از ابتلا به سرطان روده بويژه در مردان ايفا نمايد. بر همين اساس انجام آزمايشات منظم قند خون در ميانسالي نيز بايد حتما جدي گرفته شود.